Friedrich Egon von Fürstenberg
| Kardynał prezbiter | ||
| ||
| ||
| Kraj działania | ||
|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
8 października 1813 | |
| Data i miejsce śmierci |
20 sierpnia 1892 | |
| Miejsce pochówku | ||
| Arcybiskup Ołomuńca | ||
| Okres sprawowania |
1853–1892 | |
| Wyznanie | ||
| Kościół | ||
| Prezbiterat |
15 października 1836 | |
| Nominacja biskupia |
6 czerwca 1853 | |
| Sakra biskupia |
4 września 1853 | |
| Kreacja kardynalska |
12 maja 1879 | |
| Kościół tytularny | ||
| Data konsekracji |
12 maja 1879 | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Konsekrator | |||||||||||
| Współkonsekratorzy | |||||||||||
| |||||||||||
Friedrich Egon von Fürstenberg, czes. Bedřich z Fürstenberka (ur. 8 października 1813 w Wiedniu, zm. 20 sierpnia 1892 w Hukvaldach) – arcybiskup ołomuniecki w latach 1853–1892.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]W 1832 został kanonikiem ołomunieckim dzięki poparciu cesarza Franciszka I. 15 października 1836 przyjął święcenia kapłańskie. W 1838 uzyskał doktorat z teologii. Wkrótce został prepozytem kapituły w Kromieryżu.
6 czerwca 1853 kapituła ołomuniecka wybrała go na arcybiskupa. Święcenia biskupie przyjął 4 września 1853. W latach 1854–1860 wybudował w Kromieryżu gimnazjum męskie. Dbał o budowę o kościołów w swojej archidiecezji. W 1859 doprowadził do beatyfikacji Jana Sarkandra. Arcybiskup nigdy nie nauczył się czeskiego, ale mimo to dbał o równouprawnienie niemieckiego i czeskiego w swojej archidiecezji. 12 maja 1879 został mianowany kardynałem z tytułem San Crisogono.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Milan M. Buben, Encyklopedie českých a moravských sídelních biskupů, Praha 2000, s. 83–86.