Friedrich Georg von Bunge (ur. 1 marca?/13 marca 1802 w Kijowie, zm. 9 kwietnia 1897 w Wiesbaden)[1] – niemiecki historyk prawa i prawnik.
Urodził się jako syn farmaceuty Andreasa Bunge. Brat Aleksandra, niemieckiego botanika. Studia prawnicze odbył w Dorpacie. Po studiach pracował jako profesor prawa na Uniwersytecie Dorpackim. W 1822 został lektorem języka rosyjskiego. Habilitował się jako prywatny docent praw. W 1831 został mianowany nadzwyczajnym, później zwyczajnym profesorem prawa. Od 1842 był burmistrzem i syndykiem w Rewlu. W 1865 podał się do dymisji i osiadł w Gocie, później w Wiesbaden. Był także redaktorem Dorpater Jahrbucher.
Prace pisał w języku niemieckim.
Zapoczątkował studia nad bałtyckim prawem prywatnym; jego poglądy na historię prawa stały się podstawą historii prawa bałtycko-niemieckiego[1].