Imię i nazwisko |
Friedrich Wilhelm Ludwig Grützmacher |
---|---|
Data i miejsce urodzenia | |
Pochodzenie | |
Data i miejsce śmierci | |
Instrumenty | |
Gatunki | |
Zawód |
Friedrich Wilhelm Ludwig Grützmacher[1][2][3] (ur. 1 marca 1832 w Dessau, zm. 23 lutego 1903 w Dreźnie[1][2][3]) – niemiecki wiolonczelista.
Podstawy edukacji muzycznej odebrał od ojca[2], następnie uczył się u Karla Drechslera (wiolonczela) i Friedricha Schneidera (teoria)[1][2][3]. W wieku 16 lat wyjechał do Lipska, gdzie swoją grą zachwycił Ferdinanda Davida, który załatwił mu angaż na stanowisko pierwszego wiolonczelisty Gewandhausorchester[2]. Uczył także gry na wiolonczeli w konserwatorium lipskim[1][2][3]. Od 1860 roku przebywał w Dreźnie, gdzie był instrumentalistą w orkiestrze nadwornej, a w 1864 roku otrzymał tytuł królewskiego wirtuoza kameralnego[1][2][3]. Koncertował w krajach europejskich i Rosji, ciesząc się sławą wirtuoza wiolonczeli[1][3]. Do grona jego uczniów należeli m.in. Hugo Becker, Wilhelm Fitzenhagen i Diran Alexanian[1][2].
Komponował utwory na wiolonczelę, w tym koncerty i kompozycje solowe[1][2][3]. Opublikował pracę Hohe Schule des Violoncellspiels (Lipsk 1891)[1][2]. Zredagował i częściowo uzupełnił Koncert wiolonczelowy B-dur Luigiego Boccheriniego[3]. Jego brat Leopold Grützmacher (1835–1900) również był wiolonczelistą[1][2][3].