Data i miejsce urodzenia |
8 kwietnia 1866 |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
12 maja 1953 |
Narodowość | |
Dziedzina sztuki |
Fritz Mackensen (ur. 8 kwietnia 1866 w Greene, zm. 12 maja 1953 w Worpswede) – niemiecki malarz, współzałożyciel kolonii artystycznej Worpswede.
Fritz Mackensen urodził się 8 kwietnia 1866 roku w Greene[1]. Od 1884 roku studiował w Kunstakademie Düsseldorf, m.in. u Petera Janssena (1844–1908)[1] i regularnie przyjeżdżał latem w plenery Worpswede[2][1]. Wkrótce dołączyli do niego przyjaciele ze studiów Otto Modersohn (1865–1943) i Hans am Ende (1864–1918)[2][1]. Razem z Fritzem Overbeckiem (1869–1909) i Heinrichem Vogelerem (1872–1942), którzy dołączyli w okresie 1893–1894, współzałożyli kolonię artystyczną Worpswede[3].
W latach 1888–1889 kontynuował studia na Akademii Sztuk Pięknych w Monachium u Wilhelma von Dieza (1839–1907) i Friedricha Augusta von Kaulbacha (1850–1920)[1]. W 1892 roku Mackensen studiował u Christiana Ludwiga Bokelmanna (1844–1894) w Karlsruhe, gdzie pracował nad swoim dziełem Gottesdienst im Freien[1]. W 1893 roku wyjechał z Bokelmannem do Berlina, gdzie ukończył obraz[1]. W latach 1895–1904 mieszkał w Worpswede, gdzie w 1900 roku zbudował dom z pracownia – Ville am Weyerberg[1].
W 1895 roku malarze z Worpswede wystawili razem swoje prace w Pałacu Szklanym w Monachium i zaistnieli zbiorowo na niemieckiej scenie sztuk pięknych[3]. W 1895 roku obraz Mackensena Gottesdienst im Freienzdobył wyróżnienie[2]. W 1897 roku powstało Stowarzyszenie Malarzy Worpswede – Künstlervereinigung Worpswede, a Mackensen obok Modersohna stał się najbardziej uznanym członkiem tej grupy[1].
Worpswede przyciągnęło kolejnych artystów, m.in. poetę Rainera Marię Rilkego (1875–1926), który w swojej monografii Worpswede zawarł portrety pięciu malarzy, w tym Fritza Mackensena[4][5].
W 1908 roku Mackensen został profesorem na Akademii Sztuk Pięknych w Weimarze, której był dyrektorem w latach 1910–1918[2]. W latach 1933–1934 kierował Nordische Kunsthochschule, dzisiejszą Hochschule für Künste Bremen[2].
Mackensen zmarł 12 maja 1953 roku w Worpswede[1].
Duży wpływ na sztukę Mackensena miało obcowanie z dziełami Rembrandta, Böcklina i Feuerbacha w monachijskich muzeach[1]. Jego uznanie zdobyły prace francuskich malarzy Corota (1796–1875), Daubigny’ego (1817–1878), Dupré (1811–1889) i Rousseau (1812–1867) podczas III. Międzynarodowej Wystawy Sztuki[1]. Na twórczość Mackensena miał również wpływ tekst niemieckiego historyka sztuki Juliusa Langbehna (1851–1907) o Rembrancie – Rembrandt als Erzieher[1].
W latach 90. XIX w. Mackensen tworzył wielkoformatowe przedstawienia figuralne życia na wsi, np. Der Säugling (1892), nazywany również „Madonną torfowiska” (niem. Moormadonna)[1]. Pod koniec XIX w. Mackensen zwrócił się ku malowaniu pejzaży w stylu niemieckich impresjonistów[1].
Do jego uczniów należała m.in. Paula Modersohn-Becker (1876–1907) – prekursorka ekspresjonizmu[1].