Fusicladium

Fusicladium
Ilustracja
Fusicladium virgaureae na liściu nawłoci późnej
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

grzyby

Typ

workowce

Klasa

Dothideomycetes

Rząd

Venturiales

Rodzina

Venturiaceae

Rodzaj

Fusicladium

Nazwa systematyczna
Fusicladium Bonord.
Handb. Allgem. mykol. (Stuttgart): 80 (1851)
Typ nomenklatoryczny

Fusicladium virescens Bonord. 1851

Multimedia w Wikimedia Commons

Fusicladium Bonnord. – rodzaj workowców z rodziny Venturiaceae[1].

Systematyka i nazewnictwo

[edytuj | edytuj kod]

Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Venturiaceae, Venturiales, Pleosporomycetidae, Dothideomycetes, Pezizomycotina, Ascomycota, Fungi[1].

Synonimy: Actinonema Fr., Basiascum Cavara, Fusicladiopsis Karak. & Vassiljevsky, Hormocladium Höhn., Karakulinia N.P. Golovina, Megacladosporium Vienn.-Bourg., Napicladium Thüm., Phlyctidium Wallr., Pollaccia E. Bald. & Cif., Spilocaea Fr.[2]

Charakterystyka

[edytuj | edytuj kod]

Gatunki należące do rodzaju Fusicladium to pasożyty i saprotrofy roślin. Na ich liściach, owocach i pędach powodują plamistość liści, nekrozę i zniekształcenia. Plamy są pojedyncze lub liczne i rozproszone, okrągławe lub różnokształtne o barwie od oliwkowej przez oliwkowobrązową do czarnej[3].

Grzybnia rozwija się wewnątrz tkanek roślin, pod skórką, śródskórkowo lub między komórkami, czasami tworzy tzw. podkładki niewłaściwe (pseudopodkładki). Pseudopodkładki (pseudostromata) jeśli powstają, zbudowane są z izodiametrycznych nabrzmiałych, pigmentowanych strzępek tworzących pasma lub płytki, rzadko tylko rozwijające się na zewnętrznej stronie rośliny. Konidiofory pojedyncze w rozproszeniu lub tworzące konidiomy typu sporodochium. Wyrastają ze strzępek rozwijających się wewnątrz rośliny lub z pseudopodkładek, czasami przez aparaty szparkowe roślin. Są wyprostowane, cylindryczne, proste lub nieco pogięte, gruszkowate lub nieco maczugowate, zazwyczaj pojedyncze, rzadko rozgałęzione, o końcach nieco jaśniejszych, ścianach cienkich lub nieco pogrubionych. Czasami zredukowane są tylko do komórek konidiotwórczych. Komórki konidiotwórcze zintegrowane, końcowe lub interkalarne, o proliferacji stałej lub sympodialnej. Konidia powstają pojedynczo, w prostych lub rozgałęzionych łańcuszkach akroptalnych. Są typu amerokonidium, didymokonidium, fragmokonidium, o kształcie elipsowato-jajowatym, jajowatym, wrzecionowatym, maczugowatym, prawie cylindrycznym, proste lub nieco zakrzywione, o barwie od prawie szklistej do średnio brązowej, zazwyczaj jednak oliwkowe. Na przegrodach są zazwyczaj niezwężone, ściany mają gładkie lub brodawkowane, końce zaostrzone, ścięte lub zaokrąglone, ściany cienkie lub nieco pogrubione[3].

Gatunki występujące w Polsce

[edytuj | edytuj kod]

Nazwy naukowe na podstawie Index Fungorum[5]. Wykaz gatunków według M. Ruszkiewicz-Michalskiej i E. Połeć[6]. Pominięto te gatunki, które w wyniku krytycznej analizy filogenetycznej zostały przez Index Fungorum uznane za synonimy.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ a b Index Fungorum [online] [dostęp 2019-09-24] (ang.).
  2. ↑ Species Fungorum [online] [dostęp 2019-09-24] (ang.).
  3. ↑ a b Konstanze Schubert, Anja Ritschel & Uwe Braun, A monograph of Fusicladium s.lat. (Hyphomycetes) [online] [dostęp 2019-09-24] (ang.).
  4. ↑ Według Index Fungorum takson niepewny
  5. ↑ Index Fungorum (gatunki) [online] [dostęp 2021-01-22] (ang.).
  6. ↑ Małgorzata Ruszkiewicz-Michalska, Ewa Połeć, The genus Fusicladium (Hyphomycetes) in Poland, Acta Mycologica, vol. 41 (2): 285-298, 2006