Labidochromis vellicans[1] | |
Trewavas, 1935 | |
Systematyka | |
Domena | |
---|---|
Królestwo | |
Typ | |
Podtyp | |
Gromada | |
Rząd | |
Rodzina | |
Podrodzina | |
Plemię | |
Rodzaj | |
Gatunek |
gębacz pięknopłetwy |
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[2] | |
Gębacz pięknopłetwy[3] (Labidochromis vellicans) – gatunek endemicznej ryby z rodziny pielęgnicowatych (Cichlidae). Bywa hodowany w akwariach.
Zasiedla południową część afrykańskiego jeziora Malawi (Niasa)[4] w jego przybrzeżnej partii skał. Wśród nich poszukuje pożywienia.
Tułów wąski, głowa dość duża, oczy duże. Otwór gębowy wąski, szczęki uzbrojone są w dość długie, stożkowate zęby. Górna powierzchnia zębów jest przystosowana do chwytania i zrywania z glonów żywego pokarmu.
Barwa podobna u obu płci. Samiec jest trochę bardziej intensywnie ubarwiony, uwidacznia się to szczególnie w okresie rozrodczym, zwłaszcza w czasie tarła jego pysk, pokrywy skrzelowe jak i gardło mienią się w kolorach błyszczących na jasnoniebiesko. Jego ciało przybiera barwę oliwkowo-brązową z niewielkim, niebieskawym połyskiem. Przez ciało przebiegają ciemne poprzeczne pasy. Płetwa grzbietowa o błękitnej barwie z przebiegającym przez nią żółto-błękitnawym pasem. Na płetwie odbytowej widnieje jasnoniebieska barwa z żółtą plamą.
Samica w okresie godowym przybiera barwy brązowo-szare z błękitnawym połyskiem. Jej płetwy – grzbietowa i ogonowa są ciemne z jasnoczerwonawą obwódką.
Ryba mało agresywna, może być trzymana w akwarium wielogatunkowym, w którym przebywają inne gatunki pielęgnic.
Dorasta do 8, niekiedy do 11 cm długości.
Zalecane warunki w akwarium | |
---|---|
Zbiornik | duży (min. 100 l) |
Temperatura wody | powyżej 22 °C |
Twardość wody | twarda |
Skala pH | 7,0–8,5 |
pokarm | różnorodny, małżoraczki, larwy muchówek, roślinny |
Wymaga zbiornika z kryjówkami ze skał, korzeni. Posadzonych roślin nie niszczy.
Tarlaki dojrzewają do rozrodu w wieku 9–12 miesięcy. Woda o temperaturze ok. 26 °C. Przed przystąpieniem do tarła u samicy pojawia się tępo zakończone pokładełko 2–4 mm długości, służące do układania jaj we wcześniej przygotowanym przez samca dołku w piasku. Niekiedy do tarła może dojść w kryjówce – grocie lub nawet bezpośrednio na kamieniu. Ikra o średnicy ok. 2–3 mm składana jest, w zależności od spokoju wokół gniazda po kilka–kilkanaście sztuk ziaren. Ogółem około kilkadziesiąt sztuk.
Po skończonym tarle samica odpoczywa w spokojnym miejscu między kamieniami, samiec odpędza inne ryby z sąsiedztwa. Wykluty narybek zostaje przechowywany w jej pysku, który po 16–26 dniach zaczyna opuszczać, poszukując pokarmu.
Pierwszy pokarm to dafnia (popularna rozwielitka) i larwy komarów.
Możliwa jest forma krzyżówkowa gębacza pięknopłetwego z innym gatunkiem pyszczakiem zebra.