Dane obserwacyjne (J2000) | |||||||||
Gwiazdozbiór | |||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Rektascensja |
11h 45m 42,919s | ||||||||
Deklinacja |
-64° 50′ 29,46″ | ||||||||
Paralaksa (π) | |||||||||
Odległość | |||||||||
Wielkość obserwowana (pasmo V) |
11,513m | ||||||||
Ruch własny (RA) |
2668,5 ± 4,0 mas/rok | ||||||||
Ruch własny (DEC) |
-352,7 ± 3,8 mas/rok | ||||||||
Charakterystyka fizyczna | |||||||||
Rodzaj gwiazdy | |||||||||
Typ widmowy |
DQ6 | ||||||||
Masa | |||||||||
Wielkość absolutna |
13,19 ± 0,07m | ||||||||
Jasność |
10(-3,28 ± 0,02) L☉ | ||||||||
Przyspieszenie grawitacyjne |
10(8,27 ± 0,05)[2] | ||||||||
Wiek | |||||||||
Temperatura |
8490 ± 270 K[2] | ||||||||
Alternatywne oznaczenia | |||||||||
|
GJ 440 – gwiazda położona w gwiazdozbiorze Muchy, w odległości ok. 15,1 lat świetlnych od Słońca, jedna z gwiazd bliskich Układowi Słonecznemu. Jasność wizualna tej gwiazdy to 11,5m, zatem nie jest widoczna gołym okiem. Jest to samotny biały karzeł, czwarty pod względem odległości od Słońca, po Syriuszu B i Procjonie B w układach podwójnych, oraz samotnej Gwieździe van Maanena.
Gwiazda GJ 440 jest białym karłem, należy do typu widmowego DQ6. Ma masę 0,75 masy Słońca i jasność ok. 0,0005 jasności Słońca. Gwiazda powstała po odrzuceniu otoczki przez umierającego olbrzyma; jego odsłonięte jądro stało się białym karłem i powoli stygnie od 1,4 miliarda lat[2].