Gabriela Grzywińska

Gabriela Grzywińska
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

18 lutego 1996
Kraków, Polska

Wzrost

170 cm

Pozycja

Pomocnik

Informacje klubowe
Klub

ZFK Zenit Petersburg

Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
0000–2012 Wanda Kraków
2013–2014 RTP Unia Racibórz (0)
2014–2016 Medyk Konin (0)
2016–2019 Górnik Łęczna 68 (24)
2019–2021 Medyk Konin
2021– ZFK Zenit Petersburg 72 (14)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
2013 Polska Polska U-17
2015–2022 Polska Polska 42 (2)
  1. ↑ Aktualne na: 24 listopada 2023. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Gabriela Grzywińska (ur. 18 lutego 1996[1]) – polska piłkarka, występująca na pozycji defensywnego pomocnika w rosyjskim klubie ZFK Zenit Petersburg.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Na początku 2013 roku zawodniczka, po czterech latach gry w Wandzie Kraków, przeszła do RTP Unii Racibórz[2][3], z którą w sezonie 2012/2013 zdobyła tytuł mistrzyni Polski[4]. Na rozegranych w czerwcu 2013 roku Mistrzostwach Europy do lat 17 piłkarka zdobyła wraz z reprezentacją Polski U-17 złote medale[5]. W styczniu 2014 roku na skutek problemów finansowych RTP Unii Racibórz wraz z Eweliną Kamczyk przeszła do Medyka Konin[6], z którym w 2014 i 2015 zdobyła mistrzostwo i Puchar Polski. W 2013 zadebiutowała w pierwszej reprezentacji Polski. Po zakończeniu sezonu 2015/16 przeszła do Górnika Łęczna[7]. 13 sierpnia 2016 roku strzeliła swoją pierwszą bramkę w Ekstralidze, Górnik Łęczna wygrał z UKS SMS Łódź 4:1, dla Grzywińskiej był to 59 mecz w najwyższej klasie rozgrywkowej[8].

W sezonie 2017/18 pomogła Górnikowi Łęczna wywalczyć jego pierwszy tytuł Mistrza Polski (na trzy kolejki przed końcem rozgrywek, kiedy to Górnik w 24 kolejce pokonał u siebie ASZ PWSZ Wałbrzych 2:1) oraz Puchar Polski, gdzie w finale łęcznianki wygrały z Czarnymi Sosnowiec 3:1[9][10][11].

Po zakończeniu sezonu 2018/19 wróciła do swojego poprzedniego klubu, Medyka Konin[12]. Od 2021 roku występuje w klubie ZFK Zenit Petersburg[13][14]. W związku z inwazją Rosji na Ukrainę i dalszym jej występowaniem w barwach tego klubu przestała być powoływana do reprezntacji Polski[14].

Sukcesy klubowe

[edytuj | edytuj kod]
  • Mistrzostwo Polski (2012/13, 2013/14, 2014/15, 2015/16, 2017/18, 2018/19)
  • Wicemistrzostwo Polski (2016/17, 2019/20)
  • Puchar Polski (2013/14, 2014/15, 2015/16, 2017/18)
  • Finał Pucharu Polski (2012/13, 2016/17)
  • Ćwierćfinał Pucharu Polski (2019/20)

Sukcesy reprezentacyjne

[edytuj | edytuj kod]
  • Mistrzostwo Europy do lat 17 (2013)

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ Gabriela Grzywińska [online], UEFA [dostęp 2013-06-30] [zarchiwizowane z adresu 2013-07-01] (ang.).
  2. ↑ PRZYGOTOWANIA WANDY DO RUNDY WIOSENNEJ. www.wandakrak.dbv.pl, 4 marca 2013. [dostęp 2013-06-30]. (pol.).
  3. ↑ Monika Łukaszów. Piłka nożna nie tylko męskim sportem. „SMS Magazyn”. Nr 4 (34), s. 10–11, kwiecień 2013. (pol.). 
  4. ↑ Piłkarki Unii Racibórz Mistrzyniami Polski. www.rtpunia.raciborz.com.pl, 12 czerwca 2013. [dostęp 2013-06-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-04)]. (pol.).
  5. ↑ Polki mistrzyniami Europy U-17. www.90minut.pl, 28 czerwca 2013. [dostęp 2013-06-30]. (pol.).
  6. ↑ Sport - Kamczyk i Grzywińska zawodniczkami Medyka - Konin24.info [online], konin24.info [dostęp 2017-11-18] (pol.).
  7. ↑ Podsumowanie transferów - KobiecaPilka.pl - piłka nożna kobiet [online], www.kobiecapilka.pl [dostęp 2017-11-18].
  8. ↑ Pierwszy gol Gabrieli Grzywińskiej - KobiecaPilka.pl - piłka nożna kobiet [online], www.kobiecapilka.pl [dostęp 2017-11-18].
  9. ↑ Ekstraliga kobiet 2017/2018 [online], www.90minut.pl [dostęp 2018-06-25] (pol.).
  10. ↑ Puchar Polski kobiet 2017/2018 [online], www.90minut.pl [dostęp 2018-06-25] (pol.).
  11. ↑ Górnik Łęczna z podwójną koroną! Piłkarki GKS pokonały Czarnych Sosnowiec i zdobyły Puchar Polski - Kurierlubelski.pl [online], www.kurierlubelski.pl [dostęp 2018-06-25] (pol.).
  12. ↑ Gabriela Grzywińska odchodzi z Górnika Łęczna. Wraca do byłej drużyny | Kurier Lubelski [online], kurierlubelski.pl [dostęp 2019-07-05] (pol.).
  13. ↑ Gabriela Grzywińska już zagrała w nowych barwach [online], 15 lutego 2021 [dostęp 2024-09-26] (pol.).
  14. ↑ a b Polka najlepsza w lidze. Ale w reprezentacji nie ma dla niej miejsca. I słusznie [online], Sport.pl, 17 kwietnia 2023 [dostęp 2024-09-26] (pol.).