Gallotia goliath | |||
(Mertens, 1942) | |||
Zmumifikowane szczątki w Museo de la Naturaleza y el Hombre w Santa Cruz de Tenerife | |||
Systematyka | |||
Domena | |||
---|---|---|---|
Królestwo | |||
Typ | |||
Podtyp | |||
Gromada | |||
Rząd | |||
Rodzina | |||
Rodzaj | |||
Gatunek |
Gallotia goliath | ||
Synonimy | |||
|
Gallotia goliath – wymarły gatunek dużej jaszczurki z rodziny jaszczurkowatych (Lacertidae), opisany na podstawie skamieniałości odnalezionych w dwóch stanowiskach na Teneryfie i Gomerze w archipelagu Wysp Kanaryjskich.
Gatunek został opisany przez Roberta Mertensa w 1942 roku pod nazwą Lacerta goliath, obecnie jest zaliczany do rodzaju Gallotia. Przez niektórych autorów takson ten jest synonimizowany z Gallotia simonyi[1].
Gallotia goliath prawdopodobnie była dwukrotnie większa od jednej z największych jaszczurek z rodziny jaszczurkowatych – jaszczurki perłowej i osiągała od 1 do 1,5 metra długości. Gatunek ten żył na wyspach w okresie plejstocenu i holocenu. Jest bardzo prawdopodobne, że przyczyną wymarcia Gallotia goliath było pojawienie się pierwszych ludzi na wyspach tj. Guanczów oraz drapieżników sprowadzonych przez nich.
W jaskini na Teneryfie odnaleziono zmumifikowane szczątki tego gatunku jaszczurki, co umożliwiło dokładne poznanie morfologii, anatomii. Ponadto analiza DNA umożliwiła zbadanie pokrewieństwa Gallotia goliath z innymi gatunkami tego rodzaju żyjącymi do dziś na Wyspach Kanaryjskich, przede wszystkim z Gallotia simonyi simonyi.