Gatunek | |
---|---|
Data premiery | |
Kraj produkcji | |
Język | |
Czas trwania |
146 min |
Reżyseria | |
Scenariusz | |
Główne role |
Balraj Sahni |
Muzyka |
Aziz Ahmed |
Zdjęcia | |
Montaż |
S. Chakravarty |
Produkcja |
Ishan Arya, M.S. Sathyu, Abu Siwani |
Garam Hawa (Gorący wiatr, ang. Hot Winds lub Scorching Winds) – indyjski dramat z 1973 na temat problemów muzułmanów po podziale Indii pozostałych w kraju. Wyreżyserowany przez M. S. Sathyu. Scenariusz na podstawie opowiadania Ismat Chughtai - Kaifi Azmi i żona reżysera Shama Zaidi. Film nakręcono w Agrze i Fateh Sikri. Zapoczątkował on karierę aktorską Farooqa Shaikha. Większość aktorów w filmie to aktorzy teatralni. Balraj Sahni zagrał tu ostatnią i jedną z najważniejszych ról w swojej karierze. Tematem filmu są problemy muzułmańskiej rodziny, która po podziale Indii w 1947 roku pozostała w Indiach i teraz waha się, czy nie powinna emigrować do Pakistanu. To jeden z nielicznych filmów, który zajmuje się tym problemem (oprócz Mammo (Shyam Benegala z 1994).
Razem z debiutem Shyam Benegala Ankur (1973) film uznawany jest za znak rozpoznawczy artystycznego kina Indii.
W 2005, Indiatimes Movies film zaliczono do 25 najbardziej godnych uwagi filmów Bollywoodu, (Top 25 Must See Bollywood Films).[1]
Film został wybrany jako oficjalny kandydat do Oscara za film nieangielskojęzyczny.
Film jest adaptacja opowiadania Ismata Chughtai dokonaną przez uznanego poety piszącego w języku urdu Kaifi Azmi. Film w porównaniu z opowiadaniem pokazuje dramat podziału Indii nie jako coś, co bohater obserwuje (tak jest w książce), ale jako coś, co przeżywa na własnej skórze. Reżyser filmu M.S. Sathyu, powiedział Chciałem pokazać grę politycznych planów...Jak wielu z nas naprawdę chciało podziału. Popatrzcie, do jakiego cierpienia to się przyczyniło"[1].
To jeden z nielicznych filmów, które zajmują się kontrowersyjną tematyką podziału Indii na Indie i Pakistan. W 1947 roku. Inne filmy na ten temat to Kartar Singh (1959) (pakistański), Chhalia (Manmohan Desai z 1960), Dharamputra (Yash Chopra z 1961), Tamas (Govind Nihalani 1986), Train to Pakistan (Pamela Rooks 1998),Shaheed-e-Mohabbat Boota Singh (Manoj Punj 1999), Gadar: Ek Prem Katha (Anil Sharma - 2001) i Pinjar (Chandra Prakash Dwivedi 2003).
Mimo że film podejmuje tematykę podziału Indii został nagrodzony Nagrodą Nargis Dutt za podtrzymywanie jedności Indii (nagrodę te dostał także Mr. and Mrs. Iyer).