Gasteruption assectator | |||||
(Linnaeus, 1758) | |||||
Systematyka | |||||
Domena | |||||
---|---|---|---|---|---|
Królestwo | |||||
Typ | |||||
Gromada | |||||
Rząd | |||||
Rodzina | |||||
Podrodzina | |||||
Rodzaj | |||||
Gatunek |
Gasteruption assectator | ||||
|
Gasteruption assectator – gatunek błonkówki z rodziny zadziorkowatych i podrodziny Gasteruptiinae.
Gatunek opisany w 1758 roku przez Karol Linneusza jako Ichneumon assectator[1].
Głowa, trzonki czułków, boki tułowia i pozatułowia czarne. Głowa w widoku przednim nieco wyciągnięta poniżej linię oczu. Żeberko potyliczne zanikające w części środkowo-grzbietowej. Nadustek z niewielkim wgłębieniem, niekiedy zanikłym. Żuwaczki u nasady ciemnobrązowe, rudobrązowe, rzadko żółtawobrązowe. Oczy krótko owłosione. Głowa i śródtarczka podobnie pomarszczone. Odnóża tylne o tęgich goleniach z wyraźną, jasną opaską w pobliżu nasady i żółtobrązowymi lub brązowymi ostrogami. Tylne stopy brązowe do czarniawych. Samiec z płytko wciętym hypopygium. Osłonki pokładełka samicy od 0,8 do 1,3 razy tak długie jak tylne golenie; na wierzchołku czarniawe bądź nieco brązowawe[2].
Gatunek holarktyczny[2]. W Europie wykazany został z Austrii, Belgii, Bułgarii, Chorwacji, Czech, Danii, Finlandii, Francji, Grecji, Hiszpanii, Irlandii, Korsyki, Niemiec, Norwegii, Polski, Rumunii, Rosji, Sardynii, Słowacji, Sycylii, Szwecji, Szwajcarii, Ukrainy, Węgier, Wielkiej Brytanii i Włoch[1]. Ponadto znany z Wysp Kanaryjskich, Cypru[1], Turcji, Iranu[2], wschodniej Palearktyki, Afryki Północnej i Nearktyki[1].