Geoffrey Parsons

Geoffrey Parsons
Ilustracja
Geoffrey Parsons i Elisabeth Schwarzkopf, 1977
Imię i nazwisko

Geoffrey Penwill Parsons

Data i miejsce urodzenia

15 czerwca 1929
Sydney

Pochodzenie

australijskie

Data i miejsce śmierci

26 stycznia 1995
Londyn

Instrumenty

fortepian

Gatunki

muzyka poważna

Zawód

pianista

Odznaczenia
Order Australii (cywilny) Oficer Orderu Imperium Brytyjskiego od 1936 (cywilny)
Multimedia w Wikimedia Commons

Geoffrey Penwill Parsons[1][2][3] (ur. 15 czerwca 1929 w Sydney, zm. 26 stycznia 1995 w Londynie[1][2][3]) – australijski pianista, akompaniator.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

W latach 1941–1948 studiował u Winifried Burston w New South Wales State Conservatory of Music w Sydney[1][2]. Uzupełniające studia odbył w 1956 roku w Monachium u Friedricha Wührera[1][2]. W 1948 roku po raz pierwszy wystąpił publicznie jako pianista w rodzinnej Australii, a w 1950 roku debiutował w Londynie[1], gdzie osiedlił się na stałe[1][2]. Sławę zdobył sobie występując jako akompaniator Gerharda Hüscha (1955) i Petera Dawsona (1956)[2]. W 1961 roku wystąpił w londyńskiej Royal Festival Hall, akompaniując Elisabeth Schwarzkopf[2]. Wystąpił w ponad 40 krajach na świecie[1]. Koncertował z takimi artystami jak Olaf Bär, Hermann Prey, Birgit Nilsson, Nicolai Gedda, Christa Ludwig, Janet Baker, Thomas Hampson, Jessye Norman, Lucia Popp, Victoria de los Angeles i Nathan Milstein[2]. Dokonał licznych nagrań płytowych dla wytwórni EMI, Decca, Deutsche Grammophon, Philips, Teldec, Hyperion[2]. Ostatni raz wystąpił w grudniu 1994 roku w Sztokholmie, akompaniując Barbarze Bonney[3].

Odznaczony Orderem Imperium Brytyjskiego w stopniu oficera (1977)[1][3] oraz Orderem Australii (1990)[3].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ a b c d e f g h Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 4 Levy–Pisa. New York: Schirmer Books, 2001, s. 2727. ISBN 0-02-865529-X.
  2. ↑ a b c d e f g h i Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 7. Część biograficzna n–pa. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 2002, s. 351. ISBN 978-83-224-0808-7.
  3. ↑ a b c d e Australian Dictionary of Biography. T. Volume 19: 1991–1995 (A–Z). Acton: Australian National University Press, 2021, s. 656–659. ISBN 978-1-76046-412-7.