Georg Carl Berendt

Georg Carl Berendt
Data i miejsce urodzenia

13 lipca 1790
Gdańsk

Data śmierci

4 stycznia 1850

Zawód, zajęcie

lekarz, przyrodnik

Georg Carl Berendt (ur. 13 lipca 1790 w Gdańsku, zm. 4 stycznia 1850[1]) – gdański lekarz, przyrodnik, kolekcjoner inkluzji roślinnych i zwierzęcych w bursztynie bałtyckim[2].

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Wykształcenie medyczne zdobywał na uczelniach Królewca i Berlina, a następnie pracował jako lekarz w Gdańsku[2]. Był też dyrektorem Towarzystwa Przyrodniczego w Gdańsku[2]. Twórca dużej (ponad 4 tysiące bryłek bursztynu) kolekcji inkluzji organicznych w bursztynie bałtyckim zachowanej do dziś, głównie w zbiorach Muzeum Historii Naturalnej w Berlinie, a w mniejszej mierze w Muzeum Historii Naturalnej w Londynie[2]. Okazy z tej kolekcji udostępnił specjalistom zajmującym się różnymi grupami stawonogów i roślin i zostały one opracowane w kilku monografiach, zwykle przy współautorstwie Berendta[2]. W konsekwencji Berendt został współautorem odkryć szeregu nowych taksonów kopalnych roślin, np. Enantioblastos Goeppert & Berendt, 1845 oraz stawonogów, np. Acarus rhombeus Koch & Berendt, 1854, Pycnochelifer kleemanni (Koch & Berendt, 1854), Protepiptera reticulata (Germar & Berendt, 1856), 10 gatunków pluskwiaków[3]. Z kolei jego nazwiskiem nazwano kopalną rodzinę chrząszczy eoceńskich Berendtimiridae Winkler, 1987, a w jej obrębie także rodzaj Berendtimirus[4].

Dzieła Berendta

[edytuj | edytuj kod]
  • Berendt G.C., 1830. Die Insekten im Bernstein. Gdańsk.
  • Goeppert H.R. & Berendt G.C., 1845. Der Bernstein und die in ihm befindlichen Pflanzenreste der Vorwelt. Nicolaische Buchhandlung, Berlin, s. 125.
  • Koch C.L. & Berendt G.C., 1854. Die im Bernstein befindlichen Crustaceen, Myriapoden, Arachniden und Apteren der Vorwelt. Edwin Groening, Berlin, s. 124.
  • Germar E. F. & Berendt G. C., 1856. Die im Bernstein befindlichen Hemipteren und Orthopteren der Vorwelt. Nicolaische Buchhandlung, Berlin, s. 40.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ Allgemeine Deutsche Biographie (ADB). Band 2, Duncker & Humblot, Leipzig 1875, s. 356 f. [1].
  2. ↑ a b c d e Szadziewski i Sontag 2008 ↓.
  3. ↑ Planthoppers: FLOW Website [online], hemiptera-databases.org [dostęp 2020-09-05] (ang.).
  4. ↑ Artykuł kreujący oba taksony.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Ryszard Szadziewski, Elżbieta Sontag, Wkład Gdańska w poznanie inkluzji zwierząt w bursztynie, „Bursztynisko”, 31, 2008, s. 10–11.