George Bastl
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
1 kwietnia 1975 |
| Wzrost |
183 cm |
| Gra |
praworęczna, oburęczny backhand |
| Status profesjonalny |
1998 |
| Zakończenie kariery |
aktywny |
| Gra pojedyncza | |
| Wygrane turnieje |
0 |
| Najwyżej w rankingu |
71 (1 maja 2000) |
| Australian Open |
1R (2000, 2001) |
| Roland Garros |
1R (2000) |
| Wimbledon |
3R (2002) |
| US Open |
2R (1999, 2001) |
| Gra podwójna | |
| Wygrane turnieje |
0 |
| Najwyżej w rankingu |
73 (14 października 2002) |
| Australian Open |
1R (2002) |
| Roland Garros |
2R (2002) |
| Wimbledon |
1R (2002) |
| US Open |
3R (2002) |
| Strona internetowa | |
George Edward Bastl (ur. 1 kwietnia 1975 w Ollon) – tenisista reprezentujący Szwajcarię, reprezentant w Pucharze Davisa.
Karierę tenisową rozpoczął w roku 1998. W grze pojedynczej odniósł cztery zwycięstwa w rozgrywkach rangi ATP Challenger Tour. Pierwszy tytuł wywalczył w Eckental (sezon 1999), drugi w Nümbrecht (1999), a kolejne w Helsinkach (2001) i Mediolanie (2004). Wszystkie turnieje rozgrywane były na nawierzchni dywanowej. W rozgrywkach rangi ATP World Tour Bastl jest finalistą zawodów w Taszkencie z września 1999 roku. Po drodze pokonał m.in. Marca Rosseta; w finale przegrał z Niemcem Nicolasem Kieferem.
W 2002 Bastl wyeliminował w drugiej rundzie Wimbledonu po pięciosetowym meczu siedmiokrotnego mistrza tego turnieju, rozstawionego z numerem szóstym Amerykanina Pete Samprasa, dla którego okazał się to ostatni występ na londyńskiej trawie. Była to tym większa sensacja, że Szwajcar przystępował do turnieju jako tzw. lucky-loser po porażce w eliminacjach z Niemcem Waske. W kolejnej rundzie (1/16 finału) Bastla pokonał Argentyńczyk David Nalbandian. Z kolei w 2005, także na Wimbledonie, Bastl był pierwszym przeciwnikiem w turnieju wielkoszlemowym późniejszego lidera rankingu światowego Andy'ego Murraya; 18-letni Szkot wygrał ten mecz 6:4, 6:2, 6:2.
W latach 1998–2006 reprezentował Szwajcarię w Pucharze Davisa. Rozegrał przez ten czas 14 pojedynków, z których 3 wygrał w singlu i 2 w deblu.
Najwyżej sklasyfikowany w rankingu singlistów był na 71. miejscu na początku maja 2000 roku, natomiast w zestawieniu deblistów w październiku 2002 roku zajmował 73. pozycję.
Finały w turniejach ATP World Tour
[edytuj | edytuj kod]| Nazwa |
|---|
| Wielki Szlem |
| Igrzyska olimpijskie |
| ATP World Tour World Championships |
| ATP Super 9 |
| ATP Championships Series |
| ATP World Series |
Gra pojedyncza (0–1)
[edytuj | edytuj kod]| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Przeciwnik | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|
| Finalista | 1. | 19 września 1999 | Taszkent | Twarda |  Nicolas Kiefer
|
4:6, 2:6 |
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Profil na stronie ATP [online], Association of Tennis Professionals [dostęp 2014-01-14] (ang.).
- Profil na stronie ITF [online], International Tennis Federation [dostęp 2014-01-14] (ang.).
- Profil na stronie Pucharu Davisa [online], Davis Cup [dostęp 2014-01-14] (ang.).