Portret sir George’a Smarta, mal. William Bradley | |
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Pochodzenie | |
Data i miejsce śmierci | |
Gatunki | |
Zawód |
Sir George Thomas Smart (ur. 10 maja 1776 w Londynie, zm. 23 lutego 1867 tamże[1][2]) – brytyjski dyrygent, organista i kompozytor.
Syn wydawcy muzycznego George’a Smarta[1]. Jako dziecko był chórzystą w Chapel Royal[2][3]. Uczył się u Thomasa Dupuis, Samuela Arnolda i J.B. Cramera[1]. Był organistą w St. James’s przy Hampstead Road, występował też jako skrzypek na koncertach organizowanych przez Johanna Petera Salomona[2]. W 1811 roku otrzymał tytuł szlachecki[1][2]. Był współzałożycielem utworzonego w 1813 roku Philharmonic Society of London, którym dyrygował do 1844 roku[1][2]. W 1825 roku dokonał angielskiego prawykonania IX symfonii Ludwiga van Beethovena[1][2]. W 1822 roku został organistą Chapel Royal, a po śmierci Thomasa Attwooda w 1838 roku jej kompozytorem[1][2][3]. Gościnnie dyrygował w Dublinie, Liverpoolu, Norwich, Edynburgu, Cambridge i Manchesterze[1], koncertował także w Europie[1][2][3]. W Wiedniu spotykał się z Beethovenem[1]. Przyjaźnił się z Carlem Marią von Weberem, który zmarł w jego domu w Londynie[2]. Należał do grona założycieli Bach Society[3]. W 1864 roku został wybrany na pierwszego przewodniczącego Royal College of Organists[3]. Był specjalistą w zakresie wykonawstwa arii G.F. Händla[1][3].
Skomponował m.in. 6 anthemów, 8 glees, psalmy, pieśni[2]. Orkiestrę prowadził bez użycia batuty, czasami grając na organach lub fortepianie[1]. Wydał madrygały Orlanda Gibbonsa (1841) oraz Dettingen Te Deum G.F. Händla (1846–1847)[1][2].