Gerhard Oppitz, 2017 | |
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Pochodzenie | |
Instrumenty | |
Gatunki | |
Zawód | |
Odznaczenia | |
Gerhard Oppitz (ur. 5 lutego 1953 we Frauenau[1][2]) – niemiecki pianista.
Był uczniem Paula Bucka w Stuttgarcie i Hugo Steurera w Monachium[1]. Jako pianista debiutował publicznie w wieku 12 lat[1]. Uzupełniające studia muzyczne odbywał od 1973 roku u Wilhelma Kempffa na kursach w Positano[1][2]. W 1977 roku zajął I miejsce na Międzynarodowym Mistrzowskim Konkursie Pianistycznym im. Artura Rubinsteina w Tel-Awiwie[1][2]. W 1981 roku został wykładowcą Musikhochschule w Monachium[1][2]. Koncertował jako solista oraz z czołowymi światowymi orkiestrami[2], występował w Europie, Stanach Zjednoczonych i Japonii[1]. Był członkiem jury XII Międzynarodowego Konkursu Pianistycznego im. Fryderyka Chopina (1990)[3].
Wykonywał różnorodny repertuar, od utworów romantycznych po dzieła twórców współczesnych[1][2]. Grał w trio z Dmitrijem Sitkowieckim i Davidem Geringasem[1]. Był pierwszym wykonawcą koncertów fortepianowych Carlosa Veerhoffa i Ernesta Sautera[1]. Dokonał licznych nagrań płytowych dla wytwórni RCA[1].
Odznaczony został bawarskim Orderem Maksymiliana (2014)[4].