Wykonawca albumu studyjnego | ||||
Miles Davis | ||||
Wydany |
19 kwietnia 1974 | |||
---|---|---|---|---|
Nagrywany |
maj 1970 – październik 1974 | |||
Gatunek | ||||
Długość |
2:03:06 | |||
Wydawnictwo | ||||
Producent | ||||
Oceny | ||||
Album po albumie | ||||
|
Get Up with It – podwójny album złożony z utworów nagranych przez Milesa Davisa pomiędzy majem 1970 r. a październikiem 1974 r. oraz wydany przez firmę nagraniową Columbia w 1974 roku
Wiosną 1974 r. grupa Milesa Davisa wróciła z tournée po Brazylii do USA. W tym czasie zmarł Duke Ellington, którego Davis niezwykle szanował. Utwór He Loved Him Madly jest hołdem Milesa dla Duke'a; tytuł utworu jest parafrazą słów, jakimi Ellington zwracał się do swojej widowni.
Podstawowe utwory albumu – He Loved Him Madly oraz Calypso Frelimo – chociaż nagrane na różnych sesjach ustalają brzmienie tej płyty; oba zostały nagrane przez oktety różniące się tylko dwoma muzykami. W nagraniu poświęconym Ellingtonowi Davis zrezygnował w ogóle z saksofonu; jego miejsce zajmuje poważnie brzmiący flet altowy. Podstawową tonacją utworu jest c-moll. Atmosfera utworu jest ciężka i tajemniczna – Davis grał podobno w utworze na organach[2]
Utwór Honky Tonk pochodzi z okresu sesji sprzed albumu Live-Evil; Miles gra w tym utworze na niezelektryfikowanej trąbce.
Rated X został nagrany przez tych samych muzyków, którzy wzięli udział w sesjach do On the Corner. Jego charakterystyczną cechą jest bardzo gęsty szesnastkowy rytm skontrastowany z dysonansowymi organami. Atmosfera tego utworu przypomina niektóre dzieła współczesnych kompozytorów europejskich, zwłaszcza Xenakisa, Lutosławskiego i Pendereckiego.
Calypso Frelimo jest pokazem mistrzostwa gry Davisa na trąbce, który wykorzystuje tu prawie wszystkie techniki wydobywania dźwięku z tego instrumentu. Ma miejscami dość wyraźne latynoskie odczucie.
Red China Blues jest właściwie klasycznym bluesem. Miles często wykorzystuje tu staccato. Jest to najprostszy utwór na albumie, co go w pewien sposób wyróżnia.
Maiysha i Mtume są ostatnimi nagranymi utworami z całej płyty. Maiysha w pewien sposób zapowiada Milesa z lat 80. XX wieku, pod wyraźnym wpływem muzyki pop. Utwór ten kończy się niemal hendriksowskim solem gitarowym. Mtume – poświęcony perkusiście Jamesowi "Mtume" Foremanowi akcent kładzie na rytmie i rozwija się wokół akordu Eb.
Billy Preston – nagrany w 1972 r. w okresie, gdy brzmienie Milesa było dość funkowe, co podkreślał basista Michael Henderson.
Get Up with It był ostatnim studyjnym albumem Davisa przed jego kilkuletnim odosobnieniem.