Gierman Tarasow

Gierman Tarasow
Ге́рман Тара́сов
ilustracja
generał major generał major
Data i miejsce urodzenia

29 marca 1906
gubernia tobolska, Imperium Rosyjskie

Data i miejsce śmierci

19 października 1944
Kisújszállás, Węgry

Przebieg służby
Lata służby

1925–1944

Siły zbrojne

Armia Czerwona

Stanowiska

dowódca: 249 DS, 41., 70. i 24. Armii

Główne wojny i bitwy

II wojna światowa:

Odznaczenia
Order Lenina Order Czerwonego Sztandaru Order Bohdana Chmielnickiego I klasy Order Wojny Ojczyźnianej I klasy Order Czerwonej Gwiazdy Order Michała Walecznego III klasy (Rumunia)

Gierman Fiodorowicz Tarasow (ros. Ге́рман Фёдорович Тара́сов, ur. 16 marca?/29 marca 1906 we wsi Mokrousowskoje w guberni tobolskiej, zm. 19 października 1944 k. Kisújszállás) – radziecki dowódca wojskowy, generał major.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

W 1925 wstąpił do Armii Czerwonej, od 1927 służył w wojskach pogranicznych OGPU/NKWD ZSRR, 1931 skończył szkołę piechoty, a 1937 Akademię Wojskową im. Frunzego. W 1927 został dowódcą plutonu, później komendantem szkoły pułkowej, w 1937 szefem sztabu oddziału pogranicznego, następnie szefem oddziału wydziału Zarządu Wojsk Pogranicznych NKWD ZSRR. Od 1940 do ataku Niemiec na ZSRR był szefem sztabu zabajkalskiego oddziału pogranicznego, następnie dowódcą 249 Dywizji Piechoty/16 Gwardyjskiej Dywizji Piechoty, z którą uczestniczył w operacji wiaziemskiej, kalinińskiej i toporiecko-chołmskiej, 15 lipca 1941 otrzymał stopień generała majora. W kwietniu-maju 1942 dowodził grupą operacyjną wojsk 39 Armii, od maja do grudnia 1942 dowodził 41 Armią, od grudnia 1942 do kwietnia 1943 70 Armią, a w kwietniu 1943 24 Armią. Od kwietnia do listopada 1943 był zastępcą dowódcy 24 Armii/4 Gwardyjskiej Armii, w listopadzie-grudniu 1943 zastępcą dowódcy 7 Gwardyjskiej Armii, następnie dowódcą 53 Armii. Zginął w czasie bombardowania Kisújszállás. Został pochowany w Kotowsku.

Odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]