Data i miejsce urodzenia |
1542 |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
1599 |
Narodowość | |
Dziedzina sztuki | |
Epoka |
Gillis Coignet, też Congnet (ur. 1542[a] w Antwerpii, zm. 1599 w Hamburgu)[1] – niderlandzki malarz.
Syn złotnika i konstruktora instrumentów naukowych (głównie astronomicznych)[2]. Kształcił się u malarza Lamberta Wenselynsa i prawdopodobnie także u Antoona van Palermo, antwerpskiego handlarza dziełami sztuki[1][3], w którego domu mieszkał[3]. W 1561 został mistrzem w gildii św. Łukasza Antwerpii[1][3][4]. Niedługo potem udał się do Włoch, gdzie przebywał w latach 1561–1568, najpierw w Terni, gdzie pracował jako freskant[3][4]. Następnie w Rzymie, Neapolu, Trivoli, na Sycylii i we Florencji, gdzie w 1568 został członkiem Accademia delle Arti del Disegno[1][3][4]. Do Antwerpii wrócił prawdopodobnie w 1570[1][4], a w 1583[4] lub 1585[3] był dziekanem tamtejszej gildii św. Łukasza. W 1586 przeniósł się do Amsterdamu, którego obywatelstwo otrzymał w 1589[1][4]. Od 1595 do śmierci pracował w Hamburgu[1][4]. Do jego uczniów należeli m.in. Simon Ykens, Cornelis van Haarlem[1][3].
Coignet uprawiał głównie malarstwo religijne, alegoryczne, mitologiczne i portretowe. Podczas pobytu we Włoszech zaczął stosować, podobnie jak Tycjan, technikę nakładania farby szybkimi, spontanicznymi pociągnięciami pędzla (Portret Piersona de la Hues, dobosza i woźnego gildii Oude Handboog, 1581)[3][4]. Artysta inspirował się malarstwem Michała Anioła, Rafaela i Hansa Speckaerta[4]. Zdaniem Karela van Mandera Coignet był wybitnym kolorystą, chętnie malował nokturny i stosował złote akcenty (Św. Jerzy, 1581)[3]. Współpracował z Cornelisem Molenaerem, który na jego obrazach malował pejażowe tła[3].