Giovanni Bersani

Giovanni Bersani
Ilustracja
Bersani ok. 1948
Data i miejsce urodzenia

22 lipca 1914
Bolonia

Data i miejsce śmierci

24 grudnia 2014
Bolonia

Zawód, zajęcie

polityk, związkowiec

Alma Mater

Uniwersytet Boloński

Stanowisko

poseł do Izby Deputowanych (1948–1976), senator (1976–1979), poseł do Parlamentu Europejskiego (1960–1989)

Partia

Chrześcijańska Demokracja

Odznaczenia
Order Zasługi Republiki Włoskiej I Klasy (1951-2001)
Multimedia w Wikimedia Commons

Giovanni Bersani (ur. 22 lipca 1914 w Bolonii, zm. 24 grudnia 2014 tamże) – włoski polityk i związkowiec, wieloletni parlamentarzysta krajowy i poseł do Parlamentu Europejskiego.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Ukończył studia prawnicze i politologiczne na Uniwersytecie Bolońskim, w 1999 uzyskał na tej uczelni doktorat honoris causa. Od 1943 walczył w siłach katolickich w ramach ruchu oporu[1]. W latach 70. był założycielem i prezesem Ruchu Robotników Chrześcijańskich, został też wiceprzewodniczącym Stowarzyszenia Chrześcijańskich Robotników Włoskich. Działał też w zrzeszeniach kooperatyw rolniczych i budowlanych jako szef na poziomie prowincji i regionu[2]. W 1972 założył Comitato Europeo per la Formazione e l'Agricoltura, organizację pozarządową zajmującą się m.in. wsparciem rolnictwa w Afryce Subsaharyjskiej, Ameryce Południowej i na Bałkanach. W 1997 utworzył promującą współpracę międzynarodową Fondazione Nord Sud, która przyjęła jego imię po śmierci założyciela[3]. Działał też w Akcji Katolickiej[4].

Zaangażował się w działalność polityczną w ramach Chrześcijańskiej Demokracji. Od 1948 do 1976 był członkiem Izby Deputowanych II, II, IV, V i VI kadencji, następnie do 1979 zasiadał w Senacie VII kadencji[5][2]. W latach 1952–1954 sekretarz stanu w ministerstwie pracy i zabezpieczenia społecznego[6].

Od 1960 do 1989 pozostawał posłem do Parlamentu Europejskiego, w 1979 i 1984 wybierano go w wyborach bezpośrednich. Przystąpił do grupy Europejskiej Partii Ludowej, trzykrotnie zasiadał w prezydium frakcji, był także wiceprzewodniczącym samego parlamentu. Kierował Delegacją ds. Relacji z państwami Afryki, Karaibów i Pacyfiku oraz Komisją ds. Rozwoju i Współpracy (1979–1987), należał też m.in. do Komisji ds. Stosunków Gospodarczych z Zagranicą oraz Komisji ds. Socjalnych i Zatrudnienia[7].

Pod koniec życia poruszał się na wózku inwalidzkim[8]. Zmarł w wieku 100 lat w Bolonii[9].

Odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Kawaler Krzyża Wielkiego Orderu Zasługi Republiki Włoskiej (1994)[10]. Otrzymał też odznaczenia od organizacji skupiających różne państwa afrykańskie. Był m.in. nominowany do Pokojowej Nagrody Nobla[1].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ a b Informacje biograficzne na stronie Fondazione Bersani Nord Sud. [dostęp 2019-12-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-01-31)]. (ang.).
  2. ↑ a b Giovanni Bersani. senato.it. [dostęp 2019-12-25]. (wł.).
  3. ↑ Projekty zrealizowane przez fundację. fondazionenordsud.it. [dostęp 2019-12-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-12-28)]. (wł.).
  4. ↑ Una biografia per il Senatore Bersani. azionecattolicabo.it, 15 lutego 2016. [dostęp 2019-12-25]. (wł.).
  5. ↑ Giovanni Bersani. camera.it. [dostęp 2019-12-25]. (wł.).
  6. ↑ Governo De Gasperi VII. governo.it. [dostęp 2019-12-25]. (wł.).
  7. ↑ Giovanni Bersani. europarl.europa.eu. [dostęp 2019-12-25].
  8. ↑ Bersani the Man. fondazionebersani.it. [dostęp 2019-12-25]. (ang.).
  9. ↑ Morto a cento anni l'ex senatore Giovanni Bersani. repubblica.it, 24 grudnia 2014. [dostęp 2019-12-25]. (wł.).
  10. ↑ Bersani Dott. Giovani. quirinale.it. [dostęp 2019-12-25]. (wł.).