Giovanni Filippo Ingrassia
| |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Tytuł naukowy | |
Giovanni Filippo Ingrassia (ur. 1510 w Regalbuto, zm. 6 listopada 1580 w Palermo) – sycylijski lekarz i anatom.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Urodził się w 1510 r.[1] w Regalbuto w środkowej Sycylii[2], a wychowywał się w Palermo. Tam też po studiach z języków klasycznych i filozofii, poświęcił się zgłębianiu medycyny, co zachęciło go do podjęcia studiów uniwersyteckich w tym zakresie. Studiował w Padwie lub Ferrarze, po czym w 1535 r. zaczął uczęszczać na uniwersytet w Bolonii, gdzie ukończył naukę w 1537 r. Później przez pewien czas uczęszczał na wykłady Andreasa Vesaliusa[3] i Gabrielle Fallopio, a w 1540 r. wrócił na Sycylię[2], gdzie praktykował w Palermo. Poznawszy Isabellę Di Capua, żonę wicekróla Sycylii Ferrante Gonzagi, został prywatnym lekarzem wicekróla. W 1544 r. podążył za patronką do Neapolu, gdzie poznał Simone Porzio[3] i objął profesurę w zakresie anatomii[2], a następnie wyruszył z nią w podróż do Wenecji. W kolejnych latach rozwijał karierę lekarską, zyskując szeroką rozpoznawalność[2]. Po śmierci wicekróla Pedra Álvareza de Toledo w 1553 r. opuścił Neapol i wyjechał na Sycylię, gdzie objął posadę wykładowcy medycyny teoretycznej i praktycznej w stworzonej przez tamtejszego wicekróla Juana de Vega szkole medycznej[3].
Największe uznanie zyskał dzięki traktatowi De tumoribus praeter naturam (1553), w którym szczegółowo opisał 287 typów guzów, a także wrzody, świerzb i przepuklinę. Był również[1] pionierem teratologii oraz medycyny sądowej[2] i autorem poradnika medyczno-prawnego dla prawników (Wenecja, 1578 r.), w którym zawarł m.in. rozważania na temat stosowania przez wymiar sprawiedliwości tortur. Sporządził wnikliwy komentarz do pracy Galena poświęconej osteologii, poprawiając wiele błędów[1]. Ingrassia opisał także pojedyncze kości[2], m.in. sporządził pierwszy opis kości klinowej, kości sitowej[1] i strzemiączka, a także innych struktur w głowie, m.in. trąbki słuchowej, oraz w układzie rozrodczym (m.in. ciał jamistych i pęcherzyków nasiennych). Dzięki swoim osiągnięciom zyskał przydomek nowego Galena i sycylijskiego Hipokratesa oraz przyczynił się do stworzenia kultury naukowej na Sycylii. Jako jeden z pierwszych lekarzy podejrzewał, że niektóre choroby przenoszą się pomiędzy ludźmi, w związku z czym zaczął wprowadzać środki ochronne, stając się jednym z pionierów nowoczesnej higieny[2].
Zmarł 6 listopada 1580 r. w Palermo[3].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d Richard F. Mould, Wybrane wydarzenia w historii medycyny, ze szczególnym uwzględnieniem zagadnień związanych z rakiem. Część 2 - Od Wesaliusza (1514–1564) do Johna Huntera (1728–1793, „NOWOTWORY Journal of Oncology”, 63 (4), 2013, s. 333, DOI: 10.5603/NJO.2013.0022 [dostęp 2023-12-01] (pol.).
- ↑ a b c d e f g Francesco Cappello, Aldo Gerbino, Giovanni Zummo, Giovanni Filippo Ingrassia: A five-hundred year-long lesson, „Clinical Anatomy (New York, N.Y.)”, 23 (7), 2010, s. 743–749, DOI: 10.1002/ca.21038, ISSN 1098-2353, PMID: 20803570 [dostęp 2023-12-02].
- ↑ a b c d INGRASSIA, Giovanni Filippo - Treccani [online], Treccani [dostęp 2023-12-02] (wł.).