Gitanjali Rao

Gitanjali Rao (orija: ଗୀତାଞ୍ଜଳି ରାଓ; ⓘwymowa; ur. w 1972 w Mumbaju) – hinduska artystka, aktorka i reżyserka filmowa.

Życie i kariera

[edytuj | edytuj kod]

Urodziła się w Mumbaju jako jedna z trzech córek. Dzięki ojcu od dzieciństwa miała styczność z dziełami sztuki, kultury, kina i muzyki, od matki zaś nauczyła się kreatywności[1].

Podczas studiów w Sir J. J. Institute of Applied Art spodobało jej się malarstwo, ale chciała też studiować film. Połączeniem obu zainteresowań stała się animacja[2]. W 1994 ukończyła studia i jako filmowiec-samouk rozpoczęła karierę w firmie Ram Mohan Biographics, gdzie pod okiem pioniera animacji w Indiach Rama Mohana doskonaliła swoje umiejętności. Po ośmiu latach rozwoju poprzez pracę w charakterze ilustratora, twórcy reklam i animatora, zaczęła tworzyć własne filmy[1][3]. Zagrała również w kilku filmach. W animacji łączy sztukę ludową, malarstwo i formy teatralne[4].

Zasiadała wielokrotnie w jury wielu festiwali filmowych, m.in. festiwalu w Cannes[5]. Jej dzieła były wielokrotnie nominowane i zdobyły liczne nagrody na festiwalach na całym świecie[6].

Jak sama wspomina, wielką rolę w jej rozwoju artystycznym odegrał Jerzy Kucia[7]. Jego ocena animacji Orange skłoniła Rao do odejścia od komercyjnego i poszukiwania własnego stylu[8].

Filmografia

[edytuj | edytuj kod]

Aktorka

[edytuj | edytuj kod]
  • 1998: China Gate[9]
  • 2001: Lajja
  • 2003: Satta jako madame M. Chauhan
  • 2004: Naach jako właścicielka
  • 2007: Hattrick
  • 2010: Jaane Kahan Se Aayi Hai jako uboga kobieta
  • 2018: October jako prof. Vidya Iyer

Reżyserka

[edytuj | edytuj kod]

Wszystkie jej dzieła są animacjami[10]:

  • 2000: Blue – krótkometrażowa
  • 2002: Orange – krótkometrażowa
  • 2006: Wyprawa do krainy tęczy (Printed Rainbow) – krótkometrażowa
  • 2011: Chai – krótkometrażowa
  • 2014: Prawdziwa historia miłosna (TrueLoveStory) – krótkometrażowa
  • 2019: Róża Bombaju (Bombay Rose) – długometrażowa
  • 2021: Tomorrow My Love – krótkometrażowa

Najważniejsze nagrody i nominacje

[edytuj | edytuj kod]

Orange

[edytuj | edytuj kod]
  • 2003: IDPA India – brązowy medal w kategorii Best Animation Film

Prawdziwa historia miłosna

[edytuj | edytuj kod]
  • 2007: Giant’s International India – Woman Achiever’s Award
  • 2014: Mumbai IFF – Golden Conch w kategorii Best Animation Film
  • 2014: SAIFF New York USA – Best Short Film
  • 2016: Jaipur IFF India – Best Animation Film

Wyprawa do krainy tęczy

[edytuj | edytuj kod]
  • 2006: Festiwal w Cannes: Critic's Week
    • Kodak Discovery Award – Best Short Film
    • Prix du Jeune – Best Short Film
    • Small Golden Rail – Best Short Film
  • 2006: Mumbai IFF – Golden Conch w kategorii Best Animation Film
  • 2006: Cuenca International Women’s Film Week, Hiszpania – Best Short Film
  • 2007: Tokyo Short Shorts, Japonia – Grand Prix w kategorii Best Short Film
  • 2007: Kraków IFF – FIPRESCI Award[11]
  • 2007: Animest, Rumunia – Animest Trophy and the Grand Prize
  • 2007: KROK festival, Ukraina – Dyplom Jury Festiwalu
  • 2007: Etiuda And Anima, Polska – Student Jury Award

Róża Bombaju

[edytuj | edytuj kod]
  • 2019: 34 Tydzień Krytyka, Festiwal w Wenecji – film otwarcia
  • 2019: 55 Chicago IFF – Silver Hugo[6]

Ciekawostki

[edytuj | edytuj kod]

W 2016 użyła Photoshopu do stworzenia fotografii z osobistościami świata polityki i sztuki w ramach rozrywkowego projektu „Spełnione życzenia – Selfie”[12]. Jej Wyprawa do krainy tęczy była pierwszym indyjskim filmem animowanym, który został nagrodzony w Cannes[13]. Animacja Róża Bombaju została namalowana klatka po klatce[1], a praca nad animacją, trwającą 97 minut, zajęła 18 miesięcy. Nad filmem pracę zaczęło 20 artystów, a ostatecznie było ich 60[14]. Jest wielką pasjonatką kotów[7].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ a b c Venice 2019 Women Directors: Meet Gitanjali Rao – “Bombay Rose” [online], womenandhollywood.com [dostęp 2022-03-07] (ang.).
  2. ↑ Gitanjali Rao - Profile, Biography and Life History | Veethi [online], veethi.com [dostęp 2024-04-23].
  3. ↑ THE WORLD OF GITANJALI RAO » Ca' Foscari Short [online], Ca' Foscari Short [dostęp 2022-03-07] (ang.).
  4. ↑ Namrata Joshi, Gitanjali Rao [online], outlookindia.com, 5 lutego 2022 [dostęp 2022-03-08] (ang.).
  5. ↑ Animated filmmaker Gitanjali Rao makes India proud [online], News18, 30 kwietnia 2011 [dostęp 2022-03-07] (ang.).
  6. ↑ a b A W A R D S | Gitanjali Rao Animation [online], Gitanjali Rao [dostęp 2022-03-08] (ang.).
  7. ↑ a b Uday Bhatia, The dreamlife of Bombay [online], mint, 17 sierpnia 2019 [dostęp 2022-03-08] (ang.).
  8. ↑ “He said, it’s accomplished, but I don’t see you and your surroundings in it."
  9. ↑ Sort by Year - Latest Movies and TV Shows With Gitanjali Rao [online], IMDb [dostęp 2022-03-07].
  10. ↑ Animation Film maker [online], Gitanjali Rao [dostęp 2022-03-07] (ang.).
  11. ↑ Wyborcza.pl [online], krakow.wyborcza.pl [dostęp 2022-03-08].
  12. ↑ Nandini Ramnath, In Gitanjali Rao’s animated film ‘Bombay Rose’, flowers, love and dreams about a place called home [online], Scroll.in [dostęp 2022-03-08] (ang.).
  13. ↑ Gitanjali Rao Net Worth 2018: Wiki-Bio, Married, Dating, Family, Height, Age, Ethnicity [online], Net Worth Post, 23 listopada 2015 [dostęp 2022-03-08] (ang.).
  14. ↑ Bollywood doesn’t inspire me in any way, says filmmaker Gitanjali Rao [online], Hindustan Times, 17 sierpnia 2019 [dostęp 2022-03-08] (ang.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]