Giuseppe Belluzzo

Giuseppe Belluzzo
Data i miejsce urodzenia	25 listopada 1876 ; Werona, Włochy
Data i miejsce śmierci	21 maja 1952 ; Rzym, Włochy
Przynależność polityczna	Narodowa Partia Faszystowska
	Odznaczenia
	Multimedia w Wikimedia Commons

Giuseppe Belluzzo (ur. 25 listopada 1876 w Weronie, zm. 21 maja 1952 Rzymie) – włoski inżynier, wynalazca, polityk.

Syn Luigiego i Adelaide z domu Francescatti. Uzyskał tytuł inżyniera. Brał udział w I wojnie światowej. Był wykładowcą w Mediolanie, Turynie i Rzymie. Zajmował się turbinami parowymi.

Został politykiem Narodowej Partii Faszystowskiej. Był wybrany do Izby Deputowanych kadencji 1925-1929. Od 1925 do 1928 był ministrem gospodarki narodowej, a od 1928 do 1929 ministrem wychowania publicznego.w rządzie Benito Mussoliniego. W 1934 został wybrany senatorem. Od 193 do 1943 kierował komisją narodowego wychowania i kultury ludu.

Jego żoną była Lina z domu Fazzi, z którą miał troje dzieci. Jego imieniem nazwano ulice w Weronie i Rzymie.

Odznaczenia

Kawaler Orderu Korony Włoch (1907)
Oficer Orderu Korony Włoch (1914)
Komandor Orderu Korony Włoch (1917)
Wielki Oficer Orderu Korony Włoch (1923)
Kawaler Krzyża Wielkiego Orderu Korony Włoch (1925)
Kawaler Orderu Świętych Maurycego i Łazarza (1919)
Komandor Orderu Świętych Maurycego i Łazarza (1930)
Krzyż Wielki Orderu Świętych Maurycego i Łazarza (1932)
Kawaler Orderu Sabaudzkiego Cywilnego
Wielka Wstęga Orderu Odrodzenia Polski (1928, Polska)^[1]

Przypisy

↑ Polonia Restituta dla generała Pershinga i włoskiego ministra oświaty. „Gazeta Lwowska”. Nr 229, s. 1, 1 października 1928.

Bibliografia

Giuseppe Belluzzo. senato.it. [dostęp 2015-03-26]. (wł.).
Giuseppe Belluzzo. camera.it. [dostęp 2015-03-26]. (wł.).

[1] Polonia Restituta dla generała Pershinga i włoskiego ministra oświaty. „Gazeta Lwowska”. Nr 229, s. 1, 1 października 1928.

[1]