![]() Gmach Sztabu Głównego w Petersburgu | |
Państwo | |
---|---|
Miasto wydzielone | |
Rozpoczęcie budowy |
1819 |
Ukończenie budowy |
1828 |
Położenie na mapie Petersburga ![]() | |
Położenie na mapie Rosji ![]() | |
![]() | |
Strona internetowa |
Gmach Sztabu Głównego w Petersburgu (ros. Здание Главного Штаба) – gmach o fasadzie w kształcie łuku długości 580 m, usytuowany na placu Pałacowym w Petersburgu, naprzeciw pałacu Zimowego.
Budynek został zaprojektowany w stylu empire przez rosyjskiego architekta pochodzenia włoskiego Carla Rossiego. Prace budowlane trwały w latach 1819–1828 (w 1819 roku położono kamień węgielny)[1][2]. Oficjalne otwarcie gmachu odbyło się 24 października 1828[1][3]. Gmach składa się z dwóch skrzydeł, które są rozdzielone przez potrójny łuk triumfalny upamiętniający zwycięstwo wojsk rosyjskich nad napoleońskimi podczas wojny obronnej 1812 roku, bogato zdobiony przez rosyjskich rzeźbiarzy: Stepana Pimienowa oraz Wasilija Demut-Malinowskiego[3]. Na jego szczycie znajduje się dużej wielkości rzeźba (10 m wysokości) przedstawiająca rydwan uskrzydlonej bogini Sławy, ciągnięty przez sześć koni[4]. Łuk łączy ulicę Wielką Morską z Newskim Prospektem.
Do czasu przeniesienia stolicy do Moskwy w budynku mieściły się siedziby: Sztabu Głównego (w zachodnim skrzydle), Ministerstwa Spraw Zagranicznych i Ministerstwa Finansów Rosji (we wschodnim skrzydle). W zachodnim skrzydle mieści się obecnie siedziba Zachodniego Okręgu Wojskowego. Wschodnie skrzydło, w 1988, zostało przekazane Państwowemu Muzeum Ermitaż[2][5].