Imię i nazwisko |
Jacob Gottfried Weber |
---|---|
Data i miejsce urodzenia | |
Pochodzenie | |
Data i miejsce śmierci | |
Gatunki | |
Zawód | |
Odznaczenia | |
Jacob Gottfried Weber (ur. 1 marca 1779 w Freinsheim, zm. 21 września 1839 w Kreuznach[1][2]) – niemiecki kompozytor, teoretyk muzyki oraz prawnik.
W dzieciństwie uczył się gry na fortepianie, organach, flecie i wiolonczeli[1]. W latach 1796–1802 studiował prawo na uniwersytetach w Heidelbergu i Getyndze[1]. W późniejszych latach pracował jako prawnik w Mannheimie (1802–1814), Moguncji (1814–1818) i Darmstadcie (od 1819)[1][2]. W 1832 roku został prokuratorem generalnym Wielkiego Księstwa Hesji[2]. Jednocześnie prowadził działalność jako kompozytor, pedagog i animator życia muzycznego[1]. Od 1803 roku współpracował z „Allgemeine musikalische Zeitung”[1]. W 1806 roku założył w Mannheimie towarzystwo muzyczne Conservatorium[1]. Wspólnie z Carlem Marią von Weberem, Giacomo Meyerbeerem i Johannem Gänsbacherem założył Harmonischer Verein, zajmował się organizacją koncertów[1]. Od 1824 do 1839 roku wydawał czasopismo muzyczne „Caecilia”[1][2].
Najważniejszym dziełem Webera jest traktat Versuch einer geordneten Theorie der Tonsetzkunst (3 tomy 1817–1821; 2. wyd. w 4 tomach 1824; 3. wyd. w 4 tomach 1830–1832), w którym wprowadził używany do dzisiaj udoskonalony system symboli literowych służących do oznaczenia interwałów, akordów i kluczy[2]. Ponadto opublikował prace Über chronometrische Tempobezeichnung (1817), Allgemeine Musiklehre zum Selbstunterricht für Lehrer und Lernende (1822; 3. wyd. 1831), Ergebnisse der bisherigen Forschungen über die Echtheit des Mozart’schen Requiems (1826), Weitere Ergebnisse der weiteren Forschungen über die Echtheit des Mozart’schen Requiems (1827) i Generalbasslehre zum Selbstunterricht (1833)[2]. Zajmował się problematyką autorstwa Requiem d-moll W.A. Mozarta[1]. Wynalazł chronometr przypominający metronom Johanna Nepomuka Mälza, skonstruował puzon z podwójnym suwakiem[1].
Komponował utwory chóralne, m.in. msze, Requiem, Te Deum, kantaty[1][2].