Gracilisuchus | |||
Romer, 1972 | |||
Systematyka | |||
Domena | |||
---|---|---|---|
Królestwo | |||
Typ | |||
Podtyp | |||
Gromada | |||
Podgromada | |||
Infragromada | |||
(bez rangi) | archozaury | ||
(bez rangi) | Crurotarsi | ||
(bez rangi) | Suchia | ||
Rodzina | |||
Rodzaj |
gracilizuch | ||
Gatunki | |||
|
Gracilizuch (Gracilisuchus) – rodzaj niewielkiego archozaura z kladu Suchia. Żył w środkowym triasie na terenie dzisiejszej Ameryki Południowej. Jego szczątki odnaleziono w formacji Chañares w Argentynie. Był lekko zbudowany i poruszał się przeważnie na tylnych kończynach. Miał stosunkowo bardzo dużą głowę i prawdopodobnie mógł z dużą siłą zaciskać szczęki. Polował na jaszczurki i inne niewielkie kręgowce[1], a przed większymi drapieżcami chroniły go dwa rzędu kostnych płytek ciągnące się wzdłuż kręgosłupa aż do końca ogona[2]. Czaszka gracilizucha mierzy około 8,5 cm, a przedkrzyżowa długość kręgosłupa wynosi około 28 cm[3].
Gracilisuchus został opisany w 1972 roku przez Alfreda Romera[2], który klasyfikował go w rodzinie Ornithosuchidae (uznawanej wówczas przez niektórych naukowców, choć nie Romera, za należącą do karnozaurów)[2][4]. Brinkman (1981) był pierwszym autorem, który zaproponował przynależność gracilizucha do krokodylej linii archozaurów[5], z czym przeważnie zgadzali się późniejsi autorzy[6]. Według analizy Bentona z 2004 roku jest on taksonem siostrzanym dla fitozaurów[7], natomiast w badaniach wykonanych przez Stephena Brusattego i współpracowników Gracilisuchus to takson siostrzany dla kladu Erpetosuchus + Crocodylomorpha[8]. W rewizji systematyki archozaurów przeprowadzonej przez Nesbitta, Gracilisuchus jest bazalnym przedstawicielem Suchia, znajdującym się w politomii z kladami Revueltosaurus + Aetosauria, Ticinosuchus + Paracrocodylomorpha i rodzajem Turfanosuchus. Pozycja gracilizucha u podstawy drzewa filogenetycznego Suchia jest istotna dla ustalenia pokrewieństwa wewnątrz krokodylej linii archozaurów[6]. W 2011 roku Lecuona i Desojo opisały osteologię okazu PVL 4597, obejmującego obręcz miedniczną i kości kończyn tylnych. Autorki zidentyfikowały dwie potencjalne synapomorfie gracilizucha i krokodylomorfów z grupy Sphenosuchia: budowa i kiepskie wykształcenie czwartego krętarza oraz słabe wykształcenie przedniej głowy kości udowej. Inne cechy, takie jak brak nieperforowanej panewki stawu biodrowego, przemawiają jednak za jego bardziej bazalną pozycją, choć i tak bliższą krokodylomorfom niż w analizie Nesbitta. Autorki stwierdzają jednak, że dokładne ustalenie pozycji filogenetycznej gracilizucha wymaga dalszych badań[3]. Z analizy filogenetycznej przeprowadzonej przez Butlera i współpracowników (2014) wynika bliskie pokrewieństwo gracilizucha z turfanozuchem i rodzajem Yonghesuchus; autorzy zaliczyli te trzy rodzaje do rodziny Gracilisuchidae, która według ich analizy należała do Suchia i była taksonem siostrzanym do kladu obejmującego ticinozucha i grupę Paracrocodylomorpha (obejmującą rauizuchy i krokodylomorfy)[9].