Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Pochodzenie | |
Data i miejsce śmierci | |
Typ głosu | |
Gatunki | |
Zawód |
Graziella Sciutti (ur. 17 kwietnia 1927 w Turynie[1][2], zm. 9 kwietnia 2001 w Genewie[2]) – włoska śpiewaczka operowa, sopran.
Studiowała w Akademii Muzycznej św. Cecylii w Rzymie[1][3]. Już jako nastolatka śpiewała starowłoskie arie i nagrywała dla radia[3]. Debiutowała w 1950 roku na festiwalu w Aix-en-Provence jako Elizetta w Il matrimonio segreto Domenico Cimarosy, rok później kreowała tam też rolę Lucy w The Telephone Gian Carlo Menottiego[3]. W 1954 roku kreowała rolę Marianny w prapremierowym przedstawieniu opery Les caprices de Marianne Henri Saugueta[2][3]. W tym samym roku wystąpiła w roli Rozyny w Cyruliku sewilskim na festiwalu operowym w Glyndebourne[1][2][3]. W 1955 roku kreowała rolę Papageny w Czarodziejskim flecie pod batutą Herberta von Karajana w mediolańskiej La Scali[3]. Rolą Oskara w Balu maskowym debiutowała w 1956 roku w Covent Garden Theatre w Londynie[1][2]. Gościnnie śpiewała w Opéra de Paris, Operze Wiedeńskiej i na festiwalu w Salzburgu[2][3]. Do jej popisowych ról należały Despina w Così fan tutte i Norina w Don Pasquale[3].
Po zakończeniu kariery scenicznej zajęła się reżyserią operową[1]. W 1977 roku wystawiła na festiwalu operowym w Glyndebourne La voix humaine Francisa Poulenka we własnej inscenizacji[2]. Od 1986 roku prowadziła szkołę śpiewu we Florencji[1].