osada | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Powiat | |
Gmina | |
Liczba ludności (2022) |
153[2] |
Strefa numeracyjna |
55 |
Kod pocztowy |
14-500[3] |
Tablice rejestracyjne |
NBR |
SIMC |
0148381 |
Położenie na mapie gminy wiejskiej Braniewo ![]() | |
Położenie na mapie Polski ![]() | |
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego ![]() | |
Położenie na mapie powiatu braniewskiego ![]() | |
![]() |
Gronówko (niem. Grunenfeld) – osada w Polsce położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie braniewskim, w gminie Braniewo.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa elbląskiego.
Osada powstała gdy Erhard von Kulling przepisał ziemię 44 Hufenów na Nikolausa Prange by powstała wioska. Ponieważ nie udało się znaleźć wystarczającej liczby rolników, obszar ten został w 1426 r. przekształcony przez zakon w lenno. Akt hipoteczny na rzecz Gut Grunenfeld został zachowany i jest przechowywany w archiwum w Getyndze. Pierwszym znanym arystokratycznym właścicielem był Heinrich von Taubenheim, który służył jako najemnik w czasie wojny trzynastoletniej a przed 1471 rokiem majątek został nadpisany jako nagroda.
W 1720 roku majątek był już obciążony hipoteką. W 1782 r. Grunenfeld został sprzedany generałowi Wilhelmowi Heinrichowi, później Fredrichowi Carlowi (1702-1820) następnie Eduarowi von Hanenfeldt (1797-1868). Ostatnim właścicielem majątku był Hedwig von Hanenfeldt.
W Gronówku był wybudowany barokowy dwór z XVIII wieku, przebudowany w stylu neobarokowym w latach 1914/15 wg projektu architekta Pawła Salingera z Berlina. Do dnia dzisiejszego z dworu pozostało tylko kilka budynków gospodarczych. Po II wojnie światowej budynki i ziemie przejął Skarb Państwa pryekształcając je w Państwowe Gospodarstwo Rolne (PGR), które funkcjonowało do 1995 roku.
13 listopada 1859 została zainaugurowana kaplica cmentarna wykonana z kamienia polnego z drewnianą wieżą na nowo powstałym cmentarzu wiejskim.
Inne miejscowości o nazwie Gronówko.