Punkt konstrukcyjny K125 | |
Państwo | |
---|---|
Miejscowość | |
Data otwarcia |
1971 |
Rozmiar skoczni (HS) |
140 m |
Igelit |
brak |
Rekord |
144 m |
(18.12.2016 16.12.2018) |
|
Najdłuższy skok |
146 m |
(18.12.2020) | |
Kluby | |
Położenie na mapie Szwajcarii | |
Położenie na mapie Obwalden | |
46°48′56″N 8°24′14″E/46,815556 8,403889 |
Gross-Titlis-Schanze – duża skocznia narciarska o punkcie konstrukcyjnym K125 i rozmiarze HS140, zlokalizowana w szwajcarskim Engelbergu, na północnym stoku szczytu Titlis (3238 m n.p.m.), na wysokości 1180 m n.p.m., otwarta w 1971 r. Nie jest wyposażona w igelit.
W skład kompleksu, oprócz Gross-Titlis-Schanze, wchodziły również obiekty: K-62 (Klein-Titlis-Schanze z 1964 r.), K-36 (Bubenschanze z 1967 r.) i K-10[1].
Engelberg był jedną z pierwszych miejscowości w Szwajcarii, które posiadały skocznię narciarską. W jej tworzeniu i rozwoju od początku uczestniczył miejscowy klub narciarski - złożony w 1903 r. - Sport-Club Engelberg. Pierwszy tutejszy konkurs, w którym wzięło udział 10 skoczków, odbył się w 1904 r. w obecności niewielkiej liczby widzów. W tym samym roku generalne zgromadzenie klubu przyznało kredyt 133 franków i 50 czarnych koni na budowę nowej skoczni – Saindrainschanze, otwartej w 1907 r.[1] Po zaledwie kilku latach okazało się, że obiekt jest przestarzały. Dlatego na początku lat 20. XX wieku zdecydowano o budowie nowej skoczni na zboczach góry Titlis. 4 lata po otwarciu obiektu rozegrano na nim zawody, podczas których zginął jeden ze skoczków, a kilku zostało rannych, dlatego cała konstrukcja została po raz pierwszy poddana przebudowie. Dodatkowo reaktywowano Sandrainschanze. Z biegiem lat jednak żadna z nich nie odpowiadała obowiązującym standardom. W związku z tym, w 1964 r. oddano do użytku średnią skocznię K-62 Klein-Titlis-Schanze, a w 1971 r. dużą Gross-Titlis-Schanze. Zaczęto organizować na niej międzynarodowe zawody[1], jednak w 1983 r. Międzynarodowa Federacja Narciarska (FIS) uznała, że obiekt ponownie nie spełnia wymogów. Z tego powodu w 1984 r. skocznia po raz kolejny została zmodernizowana. Od tego czasu na Gross-Titlis-Schanze regularnie odbywają się zawody Pucharu Świata. Od 2016 r. obiekt posiada sztuczne oświetlenie[2]. Konkursy w Engelbergu już od lat są ostatnimi zawodami Pucharu Świata przed świętami Bożego Narodzenia i Turniejem Czterech Skoczni. W marcu 2016 r. rozpoczęła się przebudowa skoczni. Jej koszt wyniósł 2,9 milionów franków szwajcarskich, a objęła ona m.in. podniesienie progu o 2 metry i cofnięcie go o 4 metry, montaż torów lodowych TopSpeed (pierwsze na świecie tory podświetlane modułami LED), przystosowanie do obecnych standardów FIS oraz instalację nowego, bardziej wydajnego systemu oświetlenia. Przebudowa zakończyła się w październiku 2016 r. Rozmiar przebudowanego obiektu wynosi 140 metrów. Pierwsze zawody po modernizacji przeprowadzono w dniach 17–18 grudnia 2016, z czego pierwszy konkurs odbył się przy sztucznym oświetleniu[2].
Dane sprzed przebudowy w 2016 r.[3]:
Dane po przebudowie w 2016 r.[4]:
Lp. | Dzień | Rok | Zawodnik | Odległość | Zawody | Uwagi |
---|---|---|---|---|---|---|
1. | 2 marca | 1980 | Anton Innauer | 115,0 m | Puchar Świata | |
2. | 25 stycznia | 1981 | Per Bergerud | 119,5 m | Puchar Świata | |
3. | 26 lutego | 1984 | Matti Nykänen | 120,5 m | Mistrzostwa Świata | |
4. | 17 lutego | 1985 | Jens Weißflog | 121,0 m | Puchar Świata | |
5. | 17 lutego | 1985 | Ladislav Dluhoš | 123,0 m | Puchar Świata | |
6. | 17 lutego | 1985 | Jens Weißflog | 124,0 m | Puchar Świata | |
7. | 11 lutego | 1990 | Andi Rauschmeier | 124,0 m | Puchar Świata | wyrównanie rekordu |
8. | 15 stycznia | 1995 | Roberto Cecon | 125,5 m | Puchar Świata | |
9. | 15 stycznia | 1995 | Andreas Goldberger | 125,5 m | Puchar Świata | wyrównanie rekordu |
10. | 15 stycznia | 1995 | Christian Moser | 125,5 m | Puchar Świata | wyrównanie rekordu |
11. | 15 stycznia | 1995 | Espen Bredesen | 125,5 m | Puchar Świata | wyrównanie rekordu |
12. | 15 stycznia | 1995 | Dieter Thoma | 126,5 m | Puchar Świata | |
13. | 15 stycznia | 1995 | Andreas Goldberger | 127,0 m | Puchar Świata | |
14. | 14 stycznia | 1996 | Christof Duffner | 127,5 m | Puchar Świata | |
15. | 14 stycznia | 1996 | Reinhard Schwarzenberger | 127,5 m | Puchar Świata | wyrównanie rekordu |
16. | 14 stycznia | 1996 | Andreas Goldberger | 127,5 m | Puchar Świata | wyrównanie rekordu |
17. | 3 stycznia | 1999 | Bjørn Einar Romøren | 132,5 m | Puchar Kontynentalny | |
18. | 15 grudnia | 2001 | Stephan Hocke | 134,0 m | Puchar Świata | |
19. | 15 grudnia | 2001 | Veli-Matti Lindström | 134,0 m | Puchar Świata | wyrównanie rekordu |
20. | 15 grudnia | 2001 | Alan Alborn | 137,0 m | Puchar Świata | |
21. | 15 grudnia | 2001 | Simon Ammann | 137,0 m | Puchar Świata | wyrównanie rekordu |
22. | 20 grudnia | 2003 | Sigurd Pettersen | 137,5 m | Puchar Świata | |
23. | 18 grudnia | 2004 | Jakub Janda | 139,0 m | Puchar Świata | |
24. | 18 grudnia | 2004 | Janne Ahonen | 141,0 m | Puchar Świata | |
25. | 20 grudnia | 2009 | Simon Ammann | 141,0 m | Puchar Świata | wyrównanie rekordu |
26. | 27 grudnia | 2011 | Jaka Hvala | 142,5 m | Puchar Kontynentalny | rekord nieoficjalny[5] |
27. | 21 grudnia | 2013 | Jan Ziobro | 141,0 m | Puchar Świata | wyrównanie rekordu |
28. | 19 grudnia | 2014 | Anders Bardal | 141,0 m | Puchar Świata – kwalifikacje | wyrównanie rekordu |
29. | 20 grudnia | 2015 | Peter Prevc | 142,0 m | Puchar Świata | |
30. | 18 grudnia | 2016 | Kamil Stoch | 143,5 m | Puchar Świata | |
31. | 18 grudnia | 2016 | Domen Prevc | 144,0 m | Puchar Świata | |
32. | 16 grudnia | 2018 | Ryōyū Kobayashi | 144,0 m | Puchar Świata | wyrównanie rekordu |
33. | 18 grudnia | 2020 | Kamil Stoch | 146,0 m | Puchar Świata – trening | rekord nieoficjalny[5] |