Pełne imię i nazwisko |
Grozdan Spasow Karadżow |
---|---|
Data i miejsce urodzenia |
14 grudnia 1966 |
Zawód, zajęcie |
polityk, prawnik, urzędnik |
Alma Mater | |
Stanowisko |
wicepremier (2021–2022, od 2025), minister rozwoju regionalnego i robót publicznych (2021–2022), minister transportu i komunikacji (od 2025) |
Grozdan Spasow Karadżow, bułg. Гроздан Спасов Караджов (ur. 14 grudnia 1966 w Starej Zagorze[1]) – bułgarski polityk, prawnik, urzędnik i działacz społeczny, poseł do Zgromadzenia Narodowego, w latach 2021–2022 i od 2025 wicepremier, w latach 2021–2022 minister rozwoju regionalnego i robót publicznych, od 2025 minister transportu i komunikacji.
Ukończył studia prawnicze na Uniwersytecie Sofijskim im. św. Klemensa z Ochrydy. Przewodniczył organizacji studenckiej na wydziale prawa, był też współprzewodniczącym federacji niezależnych zrzeszeń studenckich. W latach 90. uczestniczył w protestach studenckich, był krajowym koordynatorem stowarzyszenia działającego na rzecz uczciwych wyborów. W latach 1990–1995 pracował w bułgarskim oddziale Open Society Foundations, m.in. jako sekretarz generalny i dyrektor programowy[1].
W kolejnych latach był sekretarzem generalnym państwowego komitetu poczty i telekomunikacji, sekretarzem generalnym ministerstwa transportu i komunikacji, a także przewodniczącym rady dyrektorów przedsiębiorstwa telekomunikacyjnego BTK. Wchodził w skład rady nadzorczej banku Posztenska Banka, był też dyrektorem wykonawczym fundacji Demokracija i dyrektorem przedsiębiorstwa z branży IT. Należał do założycieli charytatywnej fundacji „Swetyt na Marija”[1].
W latach 2014–2017 z ramienia Bloku Reformatorskiego sprawował mandat posła do Zgromadzenia Narodowego 43. kadencji[1]. W 2016 Związek Sił Demokratycznych bez powodzenia dążył do wystawienia go jako kandydata bloku w wyborach prezydenckich[2]. W sierpniu 2021 był kandydatem na ministra transportu, technologii informacyjnych i komunikacji w tworzonym przez partię Jest Taki Lud gabinecie Płamena Nikołowa[3], który ostatecznie nie powstał.
W grudniu 2021 z rekomendacji ugrupowania ITN objął stanowiska wicepremiera oraz ministra rozwoju regionalnego i robót publicznych w nowo utworzonym rządzie Kiriła Petkowa[4]. Zakończył urzędowanie wraz z całym gabinetem w sierpniu 2022. W wyborach w 2023 z listy partii ITN uzyskał mandat deputowanego 49. kadencji[5]. W styczniu 2025 dołączył do gabinetu Rosena Żelazkowa, obejmując w nim stanowiska wicepremiera oraz ministra transportu i komunikacji[6].