Grupa zewnętrzna (ang. outgroup) – grupa organizmów stanowiąca klad wykorzystywany w kladystyce do celów porównawczych, często umożliwienia polaryzacji cech. Porównanie z grupą zewnętrzną jest niebezpośrednią metodą polaryzacji cech, wykorzystywaną do ustalenia, czy cecha występująca w grupie wewnętrznej (badanej) jest plezjomorfią czy apomorfią[2]. Jeśli jakaś cecha obecna jest w badanej grupie i w jej grupie siostrzanej, wówczas z dużym prawdopodobieństwem można ją uznać za cechę plezjomorficzną. Jeśli jakaś cecha jest nowa (nieobecna w grupie zewnętrznej) wówczas najprawdopodobniej jest apomorfią[3]. Każda grupa bezpośrednio zewnętrzna względem grupy badanej jest względną grupą siostrzaną badanej grupy. W analizach filogenetycznych często wykorzystuje się więcej niż jedną grupę zewnętrzną – jest to wymagane przy polaryzowaniu cech a priori. W takim przypadku druga grupa zewnętrzna jest grupą najbliższą dla kladu obejmującego grupę badaną i jej grupę siostrzaną (czyli pierwszą grupę zewnętrzną)[4].
|