Gryposuchus | |||
(Gürich, 1912) | |||
Okres istnienia: miocen | |||
G. croizati | |||
Systematyka | |||
Domena | |||
---|---|---|---|
Królestwo | |||
Typ | |||
Podtyp | |||
Gromada | |||
Podgromada | |||
Infragromada | |||
Nadrząd | |||
Rząd | |||
Nadrodzina | |||
Rodzina | |||
Podrodzina | |||
Rodzaj |
Gryposuchus | ||
Synonimy | |||
| |||
Gatunki | |||
|
Gryposuchus – wymarły rodzaj krokodyla z podrodziny Gryposuchinae w rodzinie gawialowatych (Gavialoidae), pochodzący z miocenu, ok. 21–6,8 mln lat temu.
Rodzaj został naukowo opisany przez niemieckiego paleontologa, Georg’a Gürich’a[1]. Znany też pod synonimem Ramphostoma[1]. Wyróżnia się 4 gatunki[2]: G. columbianus, G. croizati, G. neoageus (gatunek typowy) i G. jessei.
Rodzaj Gryposuchus zasiedlał tereny dzisiejszej Ameryki Południowej (Brazylia, Kolumbia, Argentyna, Peru, Wenezuela) w późnym miocenie[3]. Gatunek typowy, Gryposuchus neogaeus żył na terenach formacji Ituzaingó we wschodniej Argentynie[3]. Występował w słonowodnych estuariach i zatokach oraz rzekach[1][2].
Jego dzisiejszymi krewnymi są gawialowate, Thoracosaurus oraz Icanogavialis[3]. Duże podobieństwa występują w budowie czaszki i mózgów tych gadów[3]. Zwierzęta te osiągały ok. 10 m i wagę do 1750 kg[1]. Posiadał ostre zęby, przystosowane do polowania np. na średnie ssaki czy inne gady i ryby[1][2]. Często wśród szczątków Gryposuchus występują szczątki żółwi i innych gadów[3].
Różnorodność krokodylomorfów w Amazonce była znaczna, ponieważ oprócz Gryposuchus występowały jeszcze dwa rodzaje olbrzymich krokodyli: kajman Purussaurus i planktonożerny aligator Mourasuchus[1]. Konkurencji pomiędzy tymi rodzajami nie było, ponieważ każdy pożywiał się czym innym[1]. Razem z nimi Gryposuchus należał do największych gadów po erze dinozaurów[1]