Data i miejsce urodzenia |
5 listopada 1912 | |||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Data i miejsce śmierci |
18 maja 1986 | |||||||||
Reprezentacja | ||||||||||
Dorobek medalowy | ||||||||||
|
Gustav „Gustl” Berauer (ur. 5 listopada 1912 w Petzer, zm. 18 maja 1986 w Schliersee) – niemiecki dwuboista klasyczny i biegacz narciarski, mistrz świata w kombinacji.
Urodził się w miejscowości Pec pod Sněžkou (wówczas Petzer), która znajdowała się wtedy na terytorium Austro-Węgier. W 1918 r. tereny te weszły w skład Czechosłowacji, w której barwach Berauer startował do 1938 r. Na igrzyskach olimpijskich w Garmisch-Partenkirchen w 1936 roku zajął 21. miejsce w biegu na 18 km techniką klasyczną, a w sztafecie był piąty. Na tych samych igrzyskach wystąpił także w kombinacji, kończąc rywalizację na czternastym miejscu. Rok później, podczas mistrzostw świata w Chamonix zajął piąte miejsce zarówno w kombinacji, jak i w sztafecie 4 × 10 km. Ostatni raz w barwach Czechosłowacji wystąpi na mistrzostwach świata w Lahti w 1938 roku, gdzie zajął 95. miejsce w biegu na 18 km, a w kombinacji był piętnasty.
Po włączeniu Kraju Sudetów do Trzeciej Rzeszy Berauer jako etniczny Niemiec reprezentował III Rzeszę, po raz pierwszy na mistrzostwach świata w Zakopanem w 1939 roku. Osiągnął tam największy sukces swojej kariery, zdobywając złoty medal w kombinacji. Wyprzedził bezpośrednio reprezentanta Szwecji Gustafa Adolfa Sellina oraz Norwega Magnara Fosseide. W Zakopanem zajął ponadto 28. miejsce w biegu na 18 km stylem klasycznym. Zwyciężył także w zawodach kombinacji norweskiej podczas mistrzostw świata w Cortina d’Ampezzo dwa lata później, jednakże podczas spotkania we francuskim mieście Pau, FIS zadecydowała, że wyniki z tych mistrzostw zostaną anulowane, gdyż liczba zawodników była zbyt mała.
Podczas II wojny światowej służył w stopniu feldwebla w oddziale strzelców alpejskich (niem. Gebirgsjäger). Z powodu odniesionych ran nie mógł kontynuować kariery po wojnie. W latach 1963–1975 był przewodniczącym komitetu kombinacji norweskiej w Międzynarodowej Federacji Narciarskiej.
Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Konkurencja | Wynik zwycięzcy | Strata | Zwycięzca | Reprezentacja |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
14. | 13 lutego | 1936 | Garmisch-Partenkirchen | Indywidualnie | 430,30 pkt | 51,2 pkt | Oddbjørn Hagen | TCH |
Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Konkurencja | Wynik zwycięzcy | Strata | Zwycięzca | Reprezentacja |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
5. | 12 lutego | 1937 | Chamonix | Indywidualnie | 441,10 pkt | 41,81 pkt | Sigurd Røen | TCH |
15. | 27 lutego | 1938 | Lahti | Indywidualnie | 432,60 pkt | 42,30 pkt | Olaf Hoffsbakken | TCH |
1. | 15 lutego | 1939 | Zakopane | Indywidualnie | 429,60 pkt | – | – | GER |
Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Konkurencja | Wynik zwycięzcy | Strata | Zwycięzca | Reprezentacja |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
5. | 10 lutego | 1936 | Garmisch-Partenkirchen | Sztafeta 4 × 10 km[1] | 2:41:33 | +10:23 | Finlandia | TCH |
21. | 12 lutego | 1936 | Garmisch-Partenkirchen | 18 km stylem klasycznym | 1:14:38 | +8:26 | Erik August Larsson | TCH |
Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Konkurencja | Wynik zwycięzcy | Strata | Zwycięzca | Reprezentacja |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
5. | 18 lutego | 1937 | Chamonix | Sztafeta 4 × 10 km[2] | 3:06.07 | ? | Norwegia | TCH |
95. | 25 lutego | 1938 | Lahti | 18 km stylem klasycznym | 1:09:37 | +8:25 | Pauli Pitkänen | TCH |
27. | 15 lutego | 1939 | Zakopane | 18 km stylem klasycznym | 1:05:30 | +7:13 | Jussi Kurikkala | GER |