Guzowatość bródkowa

Ten artykuł dotyczy anatomii człowieka. Zobacz też: bródka – część aparatu gębowego stawonogów.
Czaszka człowieka. Guzowatość bródkowa zaznaczona na czerwono.

Guzowatość bródkowa (łac. protuberantia mentalis) – w anatomii człowieka wyniosłość kostna znajdująca się na przednim odcinku żuchwy w miejscu połączenia trzonów żuchwy[1][2].

Stanowi podłoże kostne bródki (mentum, genium[3][4]), wypukłości w najbardziej dolnej i przedniej części twarzy, na którą składają się także mięśnie bródkowe, podściółka tłuszczowo-włóknista i skóra[3][5].

Bródka jest cechą wybitnie ludzką, niewystępującą u innych gatunków. Brak bródki (bródka ujemna) stanowi u człowieka rzadką osobniczą odmianę[6][3].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ Bochenek i Reicher 2019 ↓, s. 313.
  2. ↑ Bochenek i Reicher 2019 ↓, s. 378.
  3. ↑ a b c Polska Akademia Nauk Wydział Nauk Medycznych, Wielki słownik medyczny, Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 1996, s. 137, ISBN 83-200-1923-0.
  4. ↑ Zygmunt Urbanowicz, Współczesne mianownictwo anatomiczne, Lublin: Wydawnictwo Czelej, 2002, s. 57, ISBN 83-88063-91-X.
  5. ↑ Bochenek i Reicher 2019 ↓, s. 763.
  6. ↑ Bochenek i Reicher 2019 ↓, s. 384.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Adam Bochenek, Michał Reicher, Anatomia człowieka. Tom I. Anatomia ogólna. Kości, stawy i więzadła, mięśnie, wyd. XIII, Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2019, ISBN 978-83-200-4323-5.

Przeczytaj ostrzeżenie dotyczące informacji medycznych i pokrewnych zamieszczonych w Wikipedii.