wieś | |
Widok wsi | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Powiat | |
Gmina | |
Liczba ludności (2011) |
51[2] |
Strefa numeracyjna |
77 |
Kod pocztowy |
48-250[3] |
Tablice rejestracyjne |
OPR |
SIMC |
0493787 |
Położenie na mapie gminy Głogówek | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa opolskiego | |
Położenie na mapie powiatu prudnickiego | |
50°18′16″N 17°51′56″E/50,304444 17,865556[1] |
Góreczno (nazwa oboczna Stroków[4], niem. Bergvorwerk, śl. Strokůw) – wieś w Polsce położona w województwie opolskim, w powiecie prudnickim, w gminie Głogówek[5]. Historycznie leży na Górnym Śląsku, na ziemi prudnickiej.
W latach 1973–1975 miejscowość należała do gminy Lisięcice w powiecie głubczyckim[6]. W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do ówczesnego województwa opolskiego.
Według danych na 2011 wieś była zamieszkana przez 51 osób[2].
Wieś jest położona w południowo-zachodniej Polsce, w województwie opolskim, około 8 km od granicy z Czechami, w zachodniej części Płaskowyżu Głubczyckiego. Należy do Euroregionu Pradziad[7]. Leży na terenie Nadleśnictwa Prudnik (obręb Prudnik)[8].
W Górecznie panuje klimat umiarkowany ciepły. Średnia temperatura roczna wynosi +8,2 °C. Duże zróżnicowanie dotyczy termicznych pór roku. Średnie roczne opady atmosferyczne w rejonie Góreczna wynoszą 637 mm. Dominują wiatry zachodnie[9].
Nazwa miejscowości wywodzi się od jej położenia geograficznego. Do 1945 wieś nosiła nazwę Bergvorwerk. Po 1945 znana jako Stroków. 1 czerwca 1948 r. nadano miejscowości, wówczas administracyjnie związanej z Kazimierzem, polską nazwę Góreczno[10].
W historycznych dokumentach nazwę miejscowości wzmiankowano w różnych językach oraz formach: Bergvorwerk (1845), Bergvorwerk (1864), Góreczno – Bergvorwerk, os. (1951), Góreczno (1980)[11].
Właścicielami folwarku Góreczno, liczącego 1000 ha ziemi ornej, była rodzina von Gaffron-Prittwitz – potomkowie porucznika huzarów, który uratował Fryderyka II od niewoli rosyjskiej. Wdowa po ostatnim przedstawicielu tej linii rodu – Aleksandrze-Fryderyku von Gaffron-Prittwitz (1845–1923), właścicielu niedalekiego Kazimierza, w latach 20. XX w. sprzedała folwark. Wtedy też rozparcelowano ziemię, na której powstało kilkanaście dużych gospodarstw rolnych, w tym Alojza Dambonia z Roszowickiego Lasu. W latach 30. XX wieku wybudowano pierwszy na terenie gminy Głogówek wodociąg. Studnia, z której pobierano wodę istnieje do dnia dzisiejszego.
W Górecznie znajduje się neolityczne stanowisko archeologiczne.
Miejscowość zamieszkiwana jest przez ludność napływową, przybyłą na Śląsk z Kresów Wschodnich po 1945 w wyniku przymusowych przesiedleń ludności polskiej[12].
W Górecznie siedzibę ma firma Usługi Transportowe Jan Fedorowicz, zrzeszona w Cechu Rzemieślników i Przedsiębiorców w Prudniku[16].
Góreczno posiada połączenia autobusowe z Głogówkiem, Głubczycami, Kazimierzem. We wsi znajdują się dwa przystanki autobusowe – „Góreczno”, „Wieś”[17].
Katolicy z Góreczna należą do parafii Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Kazimierzu (dekanat Głogówek)[18].
Miejscowość jest pod opieką dzielnicowego rejonu służbowego nr 13 Komendy Powiatowej Policji w Prudniku (Komisariat Policji w Głogówku)[19].
Teren wsi, jak i całej gminy Głogówek, położony jest w strefie nadgranicznej w związku z czym Straż Graniczna dysponuje, na tym obszarze, specjalnymi kompetencjami w zakresie bezpieczeństwa[20]. Gminę Głogówek obejmuje zasięgiem służbowym placówka Straży Granicznej w Opolu ze Śląskiego Oddziału SG[21].