| Odkrywca |
zespół Michela Mayora |
|---|---|
| Data odkrycia |
16 czerwca 2008 |
| Charakterystyka orbity (J2000) | |
| Półoś wielka |
0,081 au |
| Mimośród |
0,0 |
| Okres orbitalny |
9,620 ± 0,002 |
| Charakterystyka fizyczna | |
| Masa minimalna (M·sin i) |
0,0216 MJ |
HD 40307 c – planeta pozasłoneczna orbitująca wokół gwiazdy HD 40307. Znajduje się 42 lata świetlne od Ziemi w gwiazdozbiorze Malarza. Planeta została odkryta metodą Dopplera przy użyciu spektrometru HARPS w czerwcu 2008 roku. Z trzech znanych planet orbitujących wokół HD 40307, HD 40307 c jest drugą co do wielkości superziemią i drugą planetą tego układu planetarnego.
Tak jak dwie inne planety orbitujące wokół gwiazdy HD 40307, HD 40307 b i HD 40307 d, HD 40307 c została odkryta poprzez pomiary prędkości radialnej gwiazdy. Pomiarów dokonano przy użyciu spektrometru HARPS znajdującego się w Obserwatorium La Silla w Chile. Odkrycie zostało ogłoszone na konferencji w Nantes, we Francji, w czerwcu 2008 roku[1].
HD 40307 c jest drugą co do wielkości planetą swojego układu planetarnego, o minimalnej masie 6,8 mas Ziemi[2]. Swoją gwiazdę obiega w ciągu 9,6 dnia po orbicie oddalonej od gwiazdy o 0,081 j.a. Ekscentryczność orbity jest bardzo mała i nie ma wystarczających danych, by ją dokładnie określić
Ze swoją masą 6,8 mas Ziemi, HD 40307 c jest prawdopodobnie zbyt mała, by być gazowym olbrzymem. Koncepcja ta została podważona w 2009 roku, kiedy to stwierdzono, że jeżeli HD 40307 c jest superziemią, to musi być ciałem bardzo niestabilnym i zagrożonym pływami, większymi od tych, na jakie narażony jest Io, jeden z księżyców Jowisza. Jeżeli HD 40307 c jest gazowym olbrzymem, to pływy nie są zagrożeniem dla planety. Niestety, odkrycie planety poprzez pomiar prędkości radialnej wyklucza pozyskanie dokładnych danych o promieniu czy temperaturze powierzchni.
W rezultacie tak silne pływy doprowadzają do zniszczenia większych naturalnych satelitów, przez co jest mało prawdopodobne, by HD 40307 c posiadała jakiekolwiek księżyce[2].