Historia | |
Stocznia | |
---|---|
Położenie stępki |
9 września 1925 |
Wodowanie |
31 maja 1927 |
Royal Australian Navy | |
Wejście do służby |
9 lipca 1928 |
Zatopiony |
9 sierpnia 1942 |
Dane taktyczno-techniczne | |
Wyporność |
standardowa: 10 000 ts |
Długość |
192 m |
Szerokość |
20,8 m |
Zanurzenie |
6,5 m |
Napęd | |
8 kotłów, 4 turbiny parowe o mocy 80 000 shp | |
Prędkość |
31,5 węzła |
Uzbrojenie | |
8 dział kal. 203 mm 4 działa kal. 102 mm 8 dział kal. 40 mm 4 wyrzutnie torped kal. 533 mm | |
Wyposażenie lotnicze | |
katapulta, 1 wodnosamolot | |
Załoga |
690 (819 w sierpniu 1942) |
HMAS „Canberra” – australijski krążownik ciężki, jeden z dwóch zamówionych dla Royal Australian Navy okrętów typu „Kent”, w służbie od 1928 roku.
W czasie II wojny światowej był początkowo wykorzystywany w służbie konwojowej na wodach macierzystych oraz na trasach do Afryki Południowej i Azji. Od początku 1942 roku, wobec narastającego zagrożenia ze strony Japonii, operował głównie w rejonie Nowej Gwinei. W nocy z 31 maja na 1 czerwca cumował w Sydney podczas ataku japońskich miniaturowych okrętów podwodnych. Po rozpoczęciu kampanii na Guadalcanalu wszedł, wraz z siostrzaną „Australią” w skład amerykańsko-australijskiego zespołu krążowników, Task Force 44. W nocy z 8 na 9 sierpnia 1942 roku uczestniczył w bitwie koło wyspy Savo. Został poważnie uszkodzony i obezwładniony 24 pociskami japońskich krążowników. Trafienie w mostek zabiło między innymi dowódcę okrętu kmdr. F.E. Gettinga, trafienie w maszynownię zatrzymało płonący okręt i odcięło dopływ prądu, a działa „Canberry” nie zdążyły otworzyć ognia - oddano tylko jeden strzał[1]. Możliwe, że okręt został dodatkowo przypadkowo trafiony w prawą burtę torpedami amerykańskiego niszczyciela USS „Bagley” wystrzelonymi w stronę Japończyków[2]. Z uwagi na ciężkie uszkodzenia, załoga została ewakuowana i okręt został dobity torpedą amerykańskiego niszczyciela USS „Ellet” (DD-398).