HMAS „Canberra” podczas strzelania z pocisków Harpoon | |
Klasa | |
---|---|
Typ | |
Historia | |
Stocznia | |
Położenie stępki |
1 marca 1978 |
Wodowanie |
1 grudnia 1978 |
Royal Australian Navy | |
Nazwa |
HMAS „Canberra” (FFG 02) |
Wejście do służby |
21 marca 1981 |
Wycofanie ze służby |
12 listopada 2005 |
Los okrętu |
zatopiony jako atrakcja turystyczna dla nurków |
Dane taktyczno-techniczne | |
Wyporność |
pełna: 4100 ton |
Długość |
138,1 m |
Szerokość |
14,3 m |
Zanurzenie |
6,7 m |
Napęd | |
2 turbiny gazowe o mocy łącznej 41 000 KM, 1 śruba | |
Prędkość |
30 węzłów |
Zasięg |
4500 mil morskich przy prędkości 20 węzłów |
Sensory | |
radar dozoru powietrznego AN/SPS-49A(V)1 dalekiego zasięgu, radar dozoru nawodnego i nawigacyjny AN/SPS-55, holowany, pasywny system elektro-akustyczny AN/SLQ-25 Nixie oraz wyrzutnie celów pozornych kalibru 130 mm Mk 137 | |
Uzbrojenie | |
pojedyncza wyrzutnia pocisków rakietowych Mk 13 Mod. 4 GMLS (Guided Missile Launching Systems) dla 4 przeciwokrętowych pocisków manewrujących RGM-84L Harpoon Block 2 oraz 36 rakiet przeciwlotniczych RIM-66L-2 Standard MR, armata uniwersalna Mk 75 kalibru 76 mm, armata przeciwlotnicza CIWS Phalanx Block 1B | |
Wyrzutnie torpedowe |
2 potrójne wyrzutnie torped kalibru 324 mm |
Wyposażenie lotnicze | |
2 śmigłowce SH-60 Seahawk | |
Załoga |
221 |
HMAS Canberra (FFG 02) – australijska fregata rakietowa, drugi okręt typu Adelaide, pełniący służbę w latach 1981–2005.
W latach siedemdziesiątych XX wieku, dowództwo Royal Australian Navy planowało wprowadzić do służby nowy typ okrętów w celu zastąpienia przestarzałych jednostek typu Daring i typu River. Rozważano dwie opcje zakupowe, pierwszą był zakup brytyjskich niszczycieli rakietowych typu 42, a drugą amerykańskie fregaty typu Oliver Hazard Perry. Finalnie zdecydowano się zakupić i wybudować na licencji fregaty typu Oliver Hazard Perry[1].
W kwietniu 1974 roku zatwierdzona została decyzja o nabyciu od Stanów Zjednoczonych dwóch jednostek. W 1977 zamówienie rozszerzono o zakup dodatkowych dwóch okrętów. Wszystkie jednostki konstruowane były w stoczni w Seattle, w stanie Waszyngton, należącej do Todd Shipyards Corporation (obecnie Todd Pacific Shipyards Corporation)[1].
Budowa drugiej fregaty, którą była właśnie HMAS „Canberra” (FFG 02) rozpoczęła się 1 marca 1978 roku położeniem stępki. Uroczyste wodowanie okrętu odbyło się 1 grudnia 1978 roku, zaś wcielenie do służby w Royal Australian Navy przypadło na dzień 21 marca 1981 roku[2][3].
Na uzbrojenie fregaty składały się jedna, pojedyncza wyrzutnia pocisków rakietowych Mk 13 Mod. 4 GMLS (Guided Missile Launching Systems). Jednostka ognia wynosiła 4 przeciwokrętowe pociski manewrujące RGM-84L Harpoon Block 2 oraz 36 rakiet przeciwlotniczych RIM-66L-2 Standard MR. Dodatkowo okręt posiadał wielokomorową wyrzutnię pionowego startu Mark 41 Vertical Launching System oraz pociski przeciwlotnicze ESSM[4]. Uzbrojenie artyleryjskie stanowiła armata uniwersalna Mk 75 kalibru 76 mm, armata przeciwlotnicza CIWS Phalanx Block 1B, zaś broń przeciwpodwodną stanowiły dwie wyrzutnie torpedowe kalibru 324 mm dla torped Mk 32[4].
Okręt wyposażony był m.in. w radar dozoru powietrznego dalekiego zasięgu AN/SPS-49A(V)1, radar dozoru nawodnego i nawigacyjny AN/SPS-55, holowany, pasywny system elektro-akustyczny AN/SLQ-25 Nixie oraz wyrzutnie celów pozornych kalibru 130 mm Mk 137[5].
Okręt wprowadzono do służby 21 marca 1981 roku. W listopadzie 2003 roku, najprawdopodobniej z powodu kłopotów z realizacją programu modernizacji, zdecydowano, że dwa pierwsze okręty typu Adelaide nie zostaną poddane modernizacji i przeznaczone będą do wycofania ze służby, tym samym 12 listopada 2005 roku HMAS „Canberra” została wycofana ze służby. W 2009 roku okręt zatopiono jako atrakcję turystyczną dla płetwonurków[1][2][3].