HMS B2 | |
Historia | |
Stocznia | |
---|---|
Wodowanie |
30 października 1905 |
Royal Navy | |
Wejście do służby |
9 września 1905 |
Wycofanie ze służby |
4 października 1912 |
Los okrętu |
zatopiony |
Dane taktyczno-techniczne | |
Wyporność |
287 ton (wynurzony), |
Długość |
41 metrów |
Zanurzenie |
4,11 metra |
Zanurzenie testowe |
30,5 metra |
Napęd | |
silnik spalinowy 600 KM, silnik elektryczny 180 KM | |
Prędkość |
12 węzłów na powierzchni |
Zasięg |
1300 mil przy 8 węzłach |
Uzbrojenie | |
dwie wyrzutnie torpedowe kalibru 450 mm | |
Załoga |
15 osób |
HMS B2 – brytyjski okręt podwodny typu B. Zbudowany w latach 1904–1905 w Vickers, Barrow-in-Furness, gdzie okręt został wodowany 30 października 1905 roku. Rozpoczął służbę w Royal Navy 9 grudnia 1905 roku. Pierwszym dowódcą został Lt. P.B. O'Brien.
14 października 1912 roku HMS B2 razem z kilkoma innymi okrętami podwodnymi brał udział w ćwiczeniach w kanale La Manche. Około 4 mil na północny wschód od Dover, okręt zderzył się z niemieckim statkiem pasażerskim SS Amerika. SS „Amerika” płynął do portu Dover w czasie podróży z Hamburga do Nowego Jorku. Uderzył w wynurzający się okręt B2, którego nadbudówka została zniszczona i okręt natychmiast zatonął. Z załogi ocalał tylko Lt. Richard I. Pulleyne.