HMS C35
| |
| Historia | |
| Stocznia | |
|---|---|
| Położenie stępki |
3 marca 1909 |
| Wodowanie |
2 listopada 1909 |
 Royal Navy
| |
| Wejście do służby |
21 lutego 1910 |
| Wycofanie ze służby |
4 kwietnia 1918 |
| Los okrętu |
samozatopienie |
| Dane taktyczno-techniczne | |
| Wyporność |
295 ton (wynurzony), |
| Długość |
43,64 metra |
| Zanurzenie |
4,11 metra |
| Napęd | |
| jeden spalinowy silnik benzynowy 450 KM, jeden silnik elektryczny 150 KM | |
| Prędkość |
13 węzłów na powierzchni |
| Zasięg |
3700 km przy 7 węzłach |
| Uzbrojenie | |
| dwie wyrzutnie torpedowe 450 mm | |
| Załoga |
16 |
HMS C35 – brytyjski okręt podwodny typu C. Zbudowany w latach 1908–1909 w Zakładach Vickers w Barrow-in-Furness. Okręt został wodowany 2 listopada 1909 roku i rozpoczął służbę w Royal Navy 21 lutego 1910.
W 1914 roku C35 stacjonował w Dover przydzielony do Czwartej Flotylli Okrętów Podwodnych (4th Submarine Flotilla) pod dowództwem Lt. Alfred Gordon-Hinea[1]. Po włączeniu się Wielkiej Brytanii do I wojny światowej, jednostka patrolowała akweny Morza Bałtyckiego. Po podpisaniu układu pokojowego pomiędzy Rosją a Cesarstwem Niemieckim, w czasie wojny domowej w Finlandii, siły niemieckie - Ostsee-Division wylądowały w Hanko i w błyskawicznym tempie dotarły do Helsinek. Aby nie oddać okrętu w ręce wroga załoga zatopiła C35 około 1,5 kilometra od latarni morskiej Grohara, u wejścia do portu w Helsinkach[2].
W sierpniu 1953 roku wrak okrętu został wydobyty i zezłomowany w Finlandii.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Robert Hutchinson: Jane's Submarines: War Beneath the Waves from 1776 to the Present Day. Londyn: HarperCollins, 2001, s. 36. ISBN 978-0-00-710558-8. (ang.).
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Okręty podwodne typu C. battleships-cruisers.co.uk. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-05)]. na stronie internetowej Battlecruisers.co.uk
- Martime Quest - HMS C-35
- HMS C-35 (+1918)