HMS Cadmus (1942)

HMS Cadmus (J230)
Ilustracja
HMS „Cadmus” w czasie II wojny światowej
Klasa

trałowiec

Typ

Algerine

Historia
Stocznia

Harland and Wolff, Belfast

Położenie stępki

21 lipca 1941

Wodowanie

27 maja 1942

 Royal Navy
Nazwa

HMS „Cadmus” (J230)

Wejście do służby

9 września 1942

Wycofanie ze służby

1950

 Belgia
Nazwa

„Georges Lecointe” (M901)

Wejście do służby

styczeń 1950

Wycofanie ze służby

1959

Los okrętu

złomowany 1960

Dane taktyczno-techniczne
Wyporność

standardowa: 940–1040 ton
pełna: 1225–1335 t

Długość

68,6 metra

Szerokość

10,8 m

Zanurzenie

3,2 m

Napęd
2 zestawy turbin parowych o łącznej mocy 2000 KM
2 kotły Admiralicji, 2 śruby
Prędkość

16,5 węzła

Zasięg

6000 Mm przy prędkości 12 węzłów

Sensory
radar, sonar
Uzbrojenie
1 działo kal. 102 mm
4-8 działek plot. kal. 20 mm (4 x I) lub (4 x II)
4 mbg, 2 zrzutnie bg
Wyposażenie
trały
Załoga

85-138

HMS Cadmusbrytyjski trałowiec z okresu II wojny światowej, jedna ze 110 zbudowanych jednostek typu Algerine. Okręt został zwodowany 27 maja 1942 roku w stoczni Harland and Wolff w Belfaście, a do służby w Royal Navy wszedł 9 września 1942 roku z numerem burtowym J230. Na początku lat 50. trałowiec sprzedano Belgii, a do służby w Belgijskiej Marynarce Wojennej(inne języki) wszedł pod nazwą „Georges Lecointe” (M901) w styczniu 1950 roku. Jednostka została wycofana ze służby w 1959 roku i złomowana w roku następnym.

Projekt i budowa

[edytuj | edytuj kod]

HMS[a] „Cadmus” był jedną ze 110 zbudowanych jednostek typu Algerine, znacznie większych od budowanych na początku wojny okrętów typu Bangor[1][2]. Nowy typ stanowił powrót do budowy pełnomorskich trałowców wielkości przedwojennego typu Halcyon, zdolnych nie tylko do wykonywania zdań trałowych, lecz także do walki z okrętami podwodnymi i eskortowania konwojów[2]. Cena za uniwersalność okazała się jednak wysoka, gdyż koszt budowy trałowca typu Algerine był dwukrotnie większy niż korwety typu Flower[2].

HMS „Cadmus” zbudowany został w stoczni Harland and Wolff w Belfaście[1][3]. Stępkę okrętu położono 21 lipca 1941 roku, został zwodowany 27 maja 1942 roku, a ukończono go 9 września 1942 roku[2][4].

Dane taktyczno-techniczne

[edytuj | edytuj kod]

Okręt był oceanicznym trałowcem, przeznaczonym także do zadań eskortowych i zwalczania okrętów podwodnych[1][2]. Długość całkowita wynosiła 68,6 metra, szerokość 10,8 metra i zanurzenie maksymalne 3,2 metra (3,58 metra ze śrubami)[1][2]. Wyporność standardowa wynosiła pomiędzy 940 a 1040 ton, zaś pełna 1225–1335 ton[1][4]. Okręt napędzany był przez dwa zestawy turbin parowych z przekładniami o łącznej mocy 2000 KM, do których parę dostarczały dwa trójwalczakowe kotły Admiralicji[1][2]. Dwuśrubowy układ napędowy pozwalał osiągnąć prędkość 16,5 węzła[1][5]. Okręt zabierał maksymalnie zapas 235 ton mazutu, co zapewniało zasięg wynoszący 6000 Mm przy prędkości 12 węzłów[2].

Uzbrojenie artyleryjskie jednostki składało się z pojedynczego działa uniwersalnego kal. 102 mm (4 cale) QF HA Mark V L/45 umieszczonego na dziobie[1][2]. Uzbrojenie przeciwlotnicze składało się z czterech pojedynczych lub czterech podwójnych działek automatycznych Oerlikon kal. 20 mm L/70 Mark II/IV[2]. Broń ZOP stanowiły cztery miotacze i dwie zrzutnie bomb głębinowych (z łącznym zapasem do 92 bg)[1][2]. W celu zwalczania min okręt przenosił trały[2]. Wyposażenie radioelektroniczne obejmowało radar oraz sonar[2].

Załoga okrętu liczyła od 85 do 138 oficerów, podoficerów i marynarzy[1][2].

Służba

[edytuj | edytuj kod]
Okręt w służbie belgijskiej jako „Georges Lecointe”.

Okręt wszedł do służby w Royal Navy we wrześniu 1942 roku, otrzymując numer taktyczny J230[2]. Na początku lat 50. trałowiec sprzedano Belgii (wraz z bliźniaczymi jednostkami „HMS Fancy”, „HMS Liberty”, „HMS Ready”, „HMS Rosario” oraz „HMS Spanker”) i w styczniu 1950 roku przyjęto go do służby w Belgijskiej Marynarce Wojennej(inne języki) pod nazwą „Georges Lecointe” (numer taktyczny M901)[3][6]. Uzbrojenie okrętu w tym okresie stanowiło pojedyncze działo kal. 102 mm oraz cztery działka Bofors kal. 40 mm L/60 Mark 7, a jego załoga liczyła 101 osób[6][7]. Jednostka oprócz zadań trałowych pełniła też funkcję patrolowca[7]. W 1954 roku trałowiec stał się okrętem szkolnym, a od 1957 roku pełnił rolę hulku[6]. Okręt został wycofany ze służby w 1959 roku[6][7], a w maju 1960 roku w Burcht koło Antwerpii rozpoczęło się jego złomowanie[3].

  1. HMS – His/Her Majesty’s Ship – Okręt Jego/Jej Królewskiej Mości.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]