HMS Defence (1861)

HMS Defence

Historia
Początek budowy	grudzień 1859
Wodowanie	24 kwietnia 1861
Royal Navy
Nazwa	HMS „Defence” HMS „Indus” (od 1898)
Wejście do służby	2 grudnia 1861
Los okrętu	złomowany 1935
Dane taktyczno-techniczne
Wyporność	pełna: 6150 t
Długość	92 m
Szerokość	16,51 m
Zanurzenie	7,62 m
Napęd
1 pozioma maszyna parowa o mocy 2540 KM, 1 śruba, ożaglowanie typu bark
Prędkość	11,6 węzła
Uzbrojenie
2 działa 203 mm 14 dział 178 mm (stan na 1868)
Załoga	460
Multimedia w Wikimedia Commons

HMS Defence – brytyjska fregata pancerna typu Defence, która weszła do służby w Royal Navy w 1861 roku. Okręt został wycofany z czynnej służby w 1885 roku.

Projekt i budowa

W odpowiedzi na francuski program zbrojeń na morzu, którego elementem była m.in. pierwsza w świecie fregata pancerna "La Gloire", Royal Navy zamówiła nowe okręty, które swoimi parametrami miały przewyższać konstrukcję francuską. Główną częścią programu były duże fregaty pancerne typu Warrior; HMS „Warrior” i HMS „Black Prince”. Dodatkowo w 1859 roku zamówiono dwie mniejsze fregaty pancerne typu Defence. Pod względem konstrukcyjnym nowe okręty były pomniejszoną wersją fregat typu Warrior, z kadłubem krótszym o 39 metrów, mniejszą mocą siłowni okrętowej i słabszym uzbrojeniem. Budowa pierwszego okrętu tego typu, HMS „Defence” rozpoczęła się w stoczni Palmers w Jarrow w grudniu 1859 roku. Wodowanie miało miejsce 24 kwietnia 1861 roku, wejście do służby 2 grudnia 1961 roku^[1].

Rozmieszczenie pasa pancerza na HMS „Defence”.

Uzbrojenie główne początkowo miało stanowić 18 gładkolufowych, ładowanych odprzodowo dział 68-funtowych. Ostatecznie okręt ukończono z uzbrojeniem składającym się z dziesięciu dział 68-funtowych uzupełnionych przez nowo opracowane działa odtylcowe; osiem dział 110-funtowych i pięć dział kalibru 127 mm. Podczas modernizacji przeprowadzonej w latach 1866-1868, zrezygnowano z niedopracowanych dział odtylcowych na sprawdzone gwintowane działa odprzodowe, dwa kalibru 203 mm i 14 kalibru 178 mm^[1].

Opancerzenie składało się z pasa z płyt pancerza żelaznego grubości 114 mm na podkładce drewnianej grubości 457 mm, na śródokręciu. Pas miał długość 42,7 m (140 stóp) i ochraniał głównie stanowiska baterii i siłownię^[1].

Służba

Po wejściu do służby okręt do 1866 roku wchodził w skład Floty Kanału(inne języki) działającej w rejonie kanału La Manche. W 1868 roku na okręcie zakończył się trwający dwa lata remont, podczas którego m.in. zmodernizowano jego uzbrojenie. Po zakończeniu modernizacji okręt działał głównie w rejonie kanału La Manche i Morza Śródziemnego^[2] . Okręt wykonywał misje na morzu do 1885 roku. W 1898 roku imię okrętu zmieniono na „Indus”. W 1922 roku przekształcony w pływający magazyn. W 1935 roku został sprzedany na złom^[1].

Przypisy

1. Gardiner 1979 ↓, s. 17.
2. HMS Defence (1861) ↓.

Bibliografia

• Robert Gardiner: Conway's All the World's Fighting Ships, 1860-1905. London: Conway Maritime Press, 1979. ISBN 0-85177-130-0.
• HMS Defence (1861). pdavis. [dostęp 2021-04-10]. (ang.).
• George Ballard: The Black Battlefleet. Annapolis: Naval Institute Press, 1980. ISBN 0-87021-924-3.
• Peter Hore, The World Encyclopedia of Battleships, Hermes House, 2005.