HMS E2 w czasie walk w Dardanelach w 1915 | |
Historia | |
Stocznia | |
---|---|
Położenie stępki |
14 lutego 1911 |
Wodowanie |
23 listopada 1912 |
Royal Navy | |
Wejście do służby |
30 czerwca 1913 |
Wycofanie ze służby |
7 marca 1921 |
Los okrętu |
sprzedany |
Dane taktyczno-techniczne | |
Wyporność |
676 ton (wynurzony), |
Długość |
54 metry |
Zanurzenie |
4,7 metra |
Napęd | |
dwa spalinowe silniki disla 1750 KM, dwa silniki elektryczne 600 KM | |
Prędkość |
15 węzłów na powierzchni |
Zasięg |
5600 km przy 10 węzłach |
Uzbrojenie | |
cztery wyrzutnie torpedowe 450 mm | |
Załoga |
30 |
HMS E2 – brytyjski okręt podwodny typu E. Zbudowany w latach 1911–1912 w Chatham Dockyard , w Chatham. Okręt został wodowany 23 listopada 1912 roku i rozpoczął służbę w Royal Navy 30 czerwca 1913 roku.
W 1914 roku E2 stacjonował w Harwich przydzielony do Ósmej Flotylli Okrętów Podwodnych (8th Submarine Flotilla) pod dowództwem Lt. Cdr. Davida de B. Stocksa[1].
W 1915 roku brał udział został przydzielony do Dardanelles Flotilla i brał udział w walkach w Cieśninie Dardanelskiej oraz Morzu Marmara pod dowództwem Lt. Cdr. E. de B. Stocksa. Z jego pokładu wysyłani byli także na ląd żołnierze w celach dywersyjnych. 8 września porucznik H.V. Lyon popłynął w kierunku mostu kolejowego w pobliżu Küçükçekmece z zadaniem jego zniszczenia. Most został rzeczywiście zniszczony, ale porucznik Lyon nie powrócił z akcji. Był ostatnim brytyjskim okrętem podwodnym wycofanym z Morza Marmara 2 stycznia 1916 roku[2].
Okręt został sprzedany 7 marca 1921 roku na Malcie.