HMS E42 bliźniaczy do E48 | |
Typ | |
---|---|
Historia | |
Stocznia |
Fairfield Shipbuilding and Engineering Company, Govan |
Położenie stępki |
1915 |
Wodowanie |
2 sierpnia 1916 |
Royal Navy | |
Wejście do służby |
luty 1917 |
Wycofanie ze służby |
13 października 1921 |
Los okrętu |
sprzedany |
Dane taktyczno-techniczne | |
Wyporność |
673 tony (wynurzony), |
Długość |
55 metrów |
Zanurzenie |
4,6 metra |
Napęd | |
dwa spalinowe silniki diesla 1600 KM, dwa silniki elektryczne 840 KM | |
Prędkość |
15,25 węzłów na powierzchni |
Zasięg |
5600 km przy 10 węzłach |
Uzbrojenie | |
pięć wyrzutni torpedowych 450 mm | |
Wyposażenie | |
działko 76 mm | |
Załoga |
31 |
HMS E48 – brytyjski okręt podwodny typu E. Zbudowany w latach 1915–1916. Budowę rozpoczęto w Fairfield Shipbuilding and Engineering Company, Govan, gdzie okręt został wodowany 2 sierpnia 1916 roku, a dokończono w William Beardmore, Dalmuir. Rozpoczął służbę w Royal Navy w lutym 1917. Pierwszym dowódcą został Lt. Cdr. F.H. Taylor.
Po zakończeniu działań wojennych okręt był używany jako okręt-cel w 1921 roku.
W lipcu 1928 roku okręt został sprzedany firmie Cashmore[1].