HMS H28 bliźniaczy do HMS H29 | |
Klasa | |
---|---|
Typ | |
Historia | |
Stocznia | |
Położenie stępki |
19 marca 1917 |
Wodowanie |
8 czerwca 1918 |
Royal Navy | |
Wejście do służby |
24 września 1918 |
Wycofanie ze służby |
7 października 1927 |
Los okrętu |
sprzedany |
Dane taktyczno-techniczne | |
Wyporność |
430 ton (wynurzony), |
Długość |
52,12 metra |
Zanurzenie |
4,67 metra |
Napęd | |
silnik spalinowy diesel 480 KM, dwa silniki elektryczne po 620 KM | |
Prędkość |
11,5 węzła na powierzchni |
Zasięg |
1375 mil przy 10 węzłach |
Uzbrojenie | |
cztery wyrzutnie torpedowe 533 mm działko QF 6 pounder Hotchkiss | |
Załoga |
22 |
HMS H29 – brytyjski okręt podwodny typu H. Zbudowany w latach 1917–1918 w stoczni Vickers w Barrow-in-Furness, gdzie okręt został wodowany 8 czerwca 1918 roku. Do służby w Royal Navy został przyjęty 14 września 1918 roku.
HMS H29 należał do serii okrętów typu H ze zmienioną konstrukcją. Po internowaniu części okrętów budowanych na zlecenie w Stanach Zjednoczonych zapadła decyzja o przeniesieniu produkcji do Wielkiej Brytanii. Od początku 1917 roku do końca 1920 roku w stoczniach Vickers, Cammell Laird, Armstrong Whitworth, Beardmore oraz HM Dockyard wybudowano 23 okręty tej klasy.
W listopadzie 1918 roku okręt należał do Ósmej Flotylli Okrętów Podwodnych (8th Submarine Flotilla) stacjonującej w Yarmouth[1]
9 sierpnia 1926 roku H29 uległ wypadkowi w stoczni HMNB Devonport, w wyniku którego okręt zatonął (zginął jeden członek załogi oraz pięciu pracowników stoczni).
Okręt został wydobyty i 7 października 1927 roku został sprzedany firmie Ward z Pembroke Dock[2].