HMS Vengeance (1998)

HMS Vengeance (S31)
Klasa	okręt podwodny
Typ	Vanguard
	Historia
Stocznia	GEC Marine (dawniej VLES) w Barrow-in-Furness
Położenie stępki	1 lutego 1993
Wodowanie	19 września 1998
	Royal Navy
Wejście do służby	27 listopada 1999
Los okrętu	w służbie
	Dane taktyczno-techniczne
Wyporność; • na powierzchni; • w zanurzeniu	; 14800 ts; 15900 ts
Długość	149,9 m
Szerokość	12,8 m
Zanurzenie	12,0 m
Prędkość; • na powierzchni; • w zanurzeniu	; 14w; 25w
	Sensory
	kompleks sonarowy Thales typu 2054
	Uzbrojenie
	16 x Trident II D-5 SLBM, torpedy Spearfish
Wyrzutnie torpedowe	16 x SLBM; 4 wyrzutnie torpedowe 533 mm
Załoga	135, w tym 14 oficerów
	Multimedia w Wikimedia Commons

HMS Vengeance (S31) – brytyjski okręt podwodny z napędem atomowym typu Vanguard. Jednostka przenosi szesnaście pocisków balistycznych typu Trident II D-5 z głowicami jądrowymi^[1].

Historia

Statek został zamówiony w lipcu 1992. Budowę okrętu rozpoczęto w lutym 1993^[2] a zwodowano i ochrzczono 19 września 1998 (matką chrzestną była lady Sandra Robertson); oficjalnie przyjęty do służby 27 listopada 1999. Zaprzyjaźnionym miastem okrętu jest Bury St Edmunds^[3].

Na okręcie służą dwie załogi, odbywające służbę na zmianę w kolejnych patrolach. Wprowadzenie HMS „Vengeance” do służby umożliwiło Royal Navy stałe utrzymywanie na patrolu jednego okrętu z nuklearnymi pociskami balistycznymi. Jest to o tyle ważne, że obecnie okręty te są jedynymi nosicielami broni jądrowej w brytyjskich siłach zbrojnych^[4].

W 2017 roku Sunday Times ujawnił, że w czerwcu 2016 roku okręt wziął udział w pierwszym od czterech lat teście rakiety balistycznej Trident II D5 wystrzeliwanej z brytyjskiego okrętu podwodnego. Okręt operował wtedy w pobliżu wybrzeży Florydy. Rakieta wkrótce po starcie miała zejść z planowanego kursu i polecieć w kierunku USA. Incydent został jednak utajniony, a rakieta uległa samolikwidacji^[5].

Remont

W 2012 roku okręt został skierowany do stoczni Devonport w Plymouth, gdzie został poddany remontowi. Objął on wymianę jądra reaktora, modernizację systemu rakietowego, urządzeń komputerowych i komunikacyjnych. Remont zakończył się w grudniu 2015 roku^[6]. Koszt remontu wyniósł 350 milionów funtów^[7].

Przypisy

↑ 'Power loss' nuclear sub returns, „BBC News”, 3 kwietnia 2011 [dostęp 2018-09-04] (ang.).
↑ IanI. Hillbeck IanI., Vengance (S31) [online], rnsubs.co.uk [dostęp 2018-09-04] [zarchiwizowane z adresu 2011-01-14] .
↑ HMS Vengeance. Royal Navy, 2009. [dostęp 2011-01-21]. (ang.).
↑ British jobs secured through upgrade to nuclear deterrent, „GOV.UK” [dostęp 2018-09-04] (ang.).
↑ Nieudany test brytyjskiego Tridenta II [online] [dostęp 2018-09-04] (ang.).
↑ Nuclear sub HMS Vengeance returns to sea after overhaul [online], 4 grudnia 2015 [dostęp 2018-09-04] (ang.).
↑ Landmark week for Vanguard Class Submarines at Devonport [online], Babcock International [dostęp 2018-09-04] [zarchiwizowane z adresu 2018-09-04] (pol.).

[1] 'Power loss' nuclear sub returns, „BBC News”, 3 kwietnia 2011 [dostęp 2018-09-04] (ang.).

[2] IanI. Hillbeck IanI., Vengance (S31) [online], rnsubs.co.uk [dostęp 2018-09-04] [zarchiwizowane z adresu 2011-01-14] .

[RN-3] HMS Vengeance. Royal Navy, 2009. [dostęp 2011-01-21]. (ang.).

[4] British jobs secured through upgrade to nuclear deterrent, „GOV.UK” [dostęp 2018-09-04] (ang.).

[5] Nieudany test brytyjskiego Tridenta II [online] [dostęp 2018-09-04] (ang.).

[6] Nuclear sub HMS Vengeance returns to sea after overhaul [online], 4 grudnia 2015 [dostęp 2018-09-04] (ang.).

[7] Landmark week for Vanguard Class Submarines at Devonport [online], Babcock International [dostęp 2018-09-04] [zarchiwizowane z adresu 2018-09-04] (pol.).

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]