![]() | |
Klasa | |
---|---|
Historia | |
![]() | |
Wejście do służby |
październik 1620 |
Los okrętu |
rozebrany 1691 |
Dane taktyczno-techniczne | |
Wyporność |
875 ton |
Długość |
32,9 m |
Szerokość |
10,7 m |
Zanurzenie |
5,1 m |
Napęd | |
żaglowy | |
Uzbrojenie | |
42 dział (82 działa po 1666 roku) | |
Załoga |
270 |
HMS Victory – angielski trójmasztowy galeon, który wszedł do służby w Royal Navy w 1620 roku. Początkowo klasyfikowany jako Great Ship, następnie jako okręt II rangi. Po dużej przebudowie w 1666 roku jego uzbrojenie wzrosło z 42 do 82 dział. Rozebrany w 1691 roku.
W 1618 roku angielska komisja rządowa (Jacobean Commission of Enquiry) opracowała raport postulujący wzmocnienie sił Royal Navy o sześć nowych dużych okrętów. Okręty, które klasyfikowano jako Great Ships, miały być nieco mniejsze od już istniejących Royal Ships[1] . Zakładano, że planowane jednostki będą stanowiły główną siłę nowej floty. Każdy okręt miał mieć wyporność około 650 ton i uzbrojenie składające się z 42 dział[2]. Okręty miały zostać zbudowane w stoczni w Deptford, pod nadzorem głównego budowniczego okrętów Brytyjskiej Kompanii Wschodnioindyjskiej Williama Burrella. Okręty miały być budowane parami. Kontrakt na budowę dwóch pierwszych jednostek, „Constant Reformation” i „Happy Entrance”, miał wartość 8575 funtów[3]. Zamówienie na drugą serię okrętów złożono 10 marca 1620 roku, po takiej samej cenie jak pierwszą serię. Nowe okręty otrzymały imiona „Victory” i „Garland”[4].
Wodowanie „Victory” miało miejsce 10 października 1620 roku w stoczni Deptford[5] . W 1664 roku w Chatham, rozpoczęła się gruntowna przebudowa okrętu. Został on częściowo rozebrany, a następnie powiększony. Liczba dział w które był uzbrojony okręt zwiększyła się do 82. Po przebudowie okręt ponownie wszedł do służby 1 maja 1666 roku[5] .
Po wejściu do służby między majem a sierpniem 1621 roku pierwszą misją „Victory”, była wyprawa przeciwko piratom bazującym w Algierze. W maju 1622 roku w rejonie kanału La Manche uczestniczył w misji przeciwko piratom, jednak nie napotkał wrogich jednostek. Latem 1626 roku, a także jesienią 1632 roku, w rejonie kanału La Manche uczestniczył w misjach ochrony żeglugi przed atakami piratów algierskich i pochodzących z Dunkierki[5] . Po wybuchu angielskiej wojny domowej w 1642 roku okręt znajdował się w posiadaniu sił wiernych królowi. Ostatecznie przeszedł jednak na stronę sił popierających parlament[5] .
Pomiędzy sierpniem a październikiem 1651 roku był okrętem flagowym admirała Roberta Blaka. We wrześniu 1651 roku oddał salut armatni w związku z zakończoną zwycięstwem wojsk Cromwella, bitwie pod Worcesterem, która była ostatnim starciem angielskiej wojny domowej[5] .
Od początku 1652 roku rosło napięcie pomiędzy Anglią a Holandią. Konflikt dotyczył głównie sporu o kontrolę nad handlem morskim. Do pierwszego poważniejszego starcia obu stron doszło 29 maja 1652 roku w bitwie morskiej pod Dover, które poprzedziło formalne rozpoczęcie wojny 10 lipca 1652 roku[6] . 10 grudnia „Victory” wziął udział w zakończonej porażką Anglii bitwie morskiej pod Dungeness. W czerwcu 1653 roku okręt wziął udział w zwycięskiej dla Anglików bitwie morskiej pod Gabbard, podczas której po raz pierwszy jedna ze stron zastosowała szyk liniowy[7].
Po przebudowie w 1666 roku, pierwszą misją okrętu była toczona w ramach II wojny Angielsko-Holenderskiej bitwa czterodniowa, która rozpoczęła się 11 czerwca 1966 roku[8] .
Okręt wziął także udział w rozpoczętej w 1672 roku III wojnie angielsko-holenderskiej.
W 1690 roku „Victory” miał zostać ponownie przebudowany, jednak ostatecznie do tego nie doszło i został rozebrany w 1691 roku[8] .