Ha-Eda ha-charedit (hebr. העדה החרדית, „wspólnota tych, którzy boją się Boga”) – szeroka grupa ortodoksyjnych (chasydzkich i aszkenazyjskich) wspólnot żydowskich, które wywodzą się z żydów zamieszkałych w Ziemi Świętej przed osadnictwem syjonistów. Charakteryzuje je silny antysyjonizm oraz ścisłe przestrzeganie prawa religijnego, nieuczestniczenie w strukturach państwa, np. szkolnictwie. Ha-Eda ha-charedit posiada własne szkolnictwo, synagogi, mykwy, certyfikaty koszerności, system sądowniczy. Z Ha-Eda ha-charedit utożsamiają się liczne dwory chasydzkie, m.in. Satmar, Duszinski, Toldos Aharon, Toldos Awrohom Jicchok, Spinka, zaś inni ortodoksyjni żydzi (chasydzi) uważają Ha-Eda ha-charedit za niebezpieczną sektę.
Kobiety należące do Ha-Eda ha-charedit mają bardzo fundamentalistyczne nastawienie do przepisów Prawa: noszą stroje odsłaniające jedynie oczy, aranżują śluby między swoimi dziećmi, rodzą w domu, nie posyłają dzieci do szkół, uprawiają seks z mężami jedynie kilka razy w roku[1].