Haakon Sunnivasson (duń. Hakon Jyde, czyli z Jutlandii; fl. 1131) – duński możny, ojciec króla Eryka III Jagnię.
Urodził się zapewne na przełomie XI i XII wieku, bowiem jego syn przyszedł na świat ok. 1120 roku. Był synem duńskiego możnego i Sunnivy Haakonsdotter. Jego dziadkami byli norweski możny Haakon Ivarsson zwany Białym i Ragnhilda, nieślubna córka Magnusa I Dobrego. Był mężem Ragnhildy, nieślubnej córki króla Danii Eryka I Zawsze Dobrego jak podaje Saxo Grammaticus dlatego, że pomścił śmierć królewskiego brata, Bjørna, przed zabójstwem i został jarlem. W 1131 roku był jednym z członków spisku przeciw swemu szwagrowi, Kanutowi Lavardowi, ale wycofał się, gdy konspiratorzy zdecydowali się na morderstwo. Ponieważ był związany przysięgą, nie ostrzegł jednak Kanuta[1]. Jego syn najpierw został sojusznikiem brata zabitego Kanuta Lavarda, Eryka II Pamiętnego (króla od 1134), a potem jego następcą od 1137 roku.