Hala widowiskowo-sportowa Arena | |
Państwo | |
---|---|
Miejscowość | |
Lata budowy |
lipiec 1972 – 28 czerwca 1974 |
Otwarta |
28 czerwca 1974 |
Architekt | |
Właściciel | |
Operator | |
Użytkownicy | |
Liczba miejsc | |
Stałych |
4200[potrzebny przypis] |
Dostawnych |
1500 |
Całkowita |
6200[potrzebny przypis] |
Położenie na mapie Poznania | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego | |
52°23′53,387″N 16°53′32,039″E/52,398163 16,892233 | |
Strona internetowa |
Hala Arena – hala widowiskowo-sportowa w Poznaniu, w parku Kasprowicza na Łazarzu.
Kształt hali (odwrócony spodek) przypomina Mały Pałac Sportowy zbudowany w Rzymie w 1958 roku (proj. Pier Luigi Nervi). Od ok. 2007 r. planowana jest jej modernizacja, jednak prace odsuwane są regularnie na późniejszy termin[1][2][3].
Dach kopuły pokryty jest blachą aluminiową barwioną na złocisty kolor. Hala posiada 4200 miejsc siedzących na trybunach[4] oraz ok. 3000 miejsc dostawnych na parkiecie[potrzebny przypis]. Arena jest dostosowana do organizowania imprez sportowych, koncertów, przedstawień i seansów filmowych. Pod trybunami znajdują się bufet, kawiarnia, szatnie i garderoby, sauna, sala do rozgrzewki i zaplecze sanitarne. Hala jest przystosowana dla potrzeb osób niepełnosprawnych.
W niej odbywają się popularne wydarzenia: Independance, RMI Trance Xplosion, Revolution, Dancetination, czy ATB in Concert, Armin Only. W Arenie odbył się również pożegnalny koncert Pidżamy Porno. Od kilku lat w poznańskiej Arenie organizowane są także mecze w ramach siatkarskiej Ligi Światowej. W 2009 halę odwiedziły też najlepsze reprezentacje w koszykówce, aby rozegrać mecze w ramach Mistrzostw Europy.
Decyzję o budowie hali widowiskowo-sportowej Prezydium Rady Narodowej m. Poznania podjęło w 1969 roku. Pierwotnie planowano zbudować większy obiekt (na kilkanaście tysięcy osób) i umieścić go na terenach Cytadeli[5]. Formę bryły ostatecznie przesądziły przesłanki ekonomiczne, z których wynikało, że optymalną figurą geometryczną jest koło, a stereometryczną — bryła stanowiąca czaszę lub wycinek kuli. Halę budowano przez 23 miesiące: od lipca 1972 do 28 czerwca 1974 według projektu Jerzego Turzenieckiego.
Zasadniczy element funkcjonalny budynku stanowi arena o powierzchni 1625 m² i średnicy 44,5 m okolona pasem komunikacyjnym (3 m) i widownią. Widownia była planowana na 4088 miejsc: 3920 miejsc stałych, 99 miejsc w loży prasowej i 69 miejsc w loży honorowej. Możliwe było dostawienie 2600 miejsc na płycie areny. Obciążenia poszczególnych elementów liczono na komputerze Mińsk 22 w poznańskim Zakładzie Elektronicznej Techniki Obliczeniowej. Obiekt wyposażono także w specjalne urządzenia: ruchomą kabinę jezdną centralnej rampy świetlnej, umożliwiając jej obsługę oraz składany ekran umieszczony w zapadni (24 m na 15 m). Obydwa rozwiązania były niekonwencjonalne i zostały zgłoszone do Urzędu Patentowego. W pobliżu hali (ul. Reymonta) zaprojektowano parkingi: jeden bezpośrednio przy hali na 175 samochodów osobowych, drugi przy południowo-zachodnim narożniku terenu (przy pływalni) na 225 samochodów osobowych i 16 autokarów. Wraz z halą zbudowano budynki pomocnicze: wentylatornię i kotłownię[6].
W końcu 2019 Międzynarodowe Targi Poznańskie przedstawiły projekt renowacji hali, który ma zostać zrealizowany do 2021. Hala ma być przebudowana i zmieścić 9.000 osób na koncertach i 6.000 osób na imprezach sportowych. Wnętrze ma zostać obniżone o jedną kondygnację, a trybuny, zamiast obecnych łukowych, mają być równoległe do boiska i wielopoziomowe. Planowana jest budowa lóż VIPowskich. Plac olimpijski przed halą ma zostać całkowicie przebudowany, a pod nim (od ul. Wyspiańskiego) ma powstać parking podziemny na siedemset samochodów[7].